Faust – From Glory To Infinity
Paragon Records, 2009
Faust is best een interessant begrip. Deze dokter werd vooral door Goethe gebruikt om een bepaalde dualiteit in de mens weer te geven. Dat doet deze band ook. Melodie en agressie in een death metal jas. Steve DiGiorgio (Testament, Sadus) op bas, en we zijn vertrokken.
Dat laatste verraadt inderdaad de progressieve natuur van deze death metal bende. Melodie en ritmes zijn slechts elementen in een frivool geheel vol niet alledaagse combinaties. Avontuurlijke nummers met bijzonder opmerkelijke solo’s en basriedels maken dit From Glory To Infinity een echte plaat voor de gitaarfanaat (beluister even Golden Wine Countess). Vooral mensen die zelf een instrument bespelen zullen hier wat aan hebben. Het album bevat voor mij persoonlijk iets teveel theorie en te weinig luistervreugde. Het is me net iets te gefragmenteerd en de fracties kunnen me niet genoeg bekoren om het op te tellen. De som van de delen is in dit geval meer dan het resultaat.
Sommigen zullen dit adoreren. Ik niet. Deze gitaristen spelen de pannen van het dak maar de nummers grijpen me niet vast. De productie kan ook beter, de typische technische death metal strot valt me tegen (nochtans Aleister van Ancient), de drums zijn niet erg bijzonder. Nuja, fans van nineties progressieve en technische death metal, genre Death en Sadus, kunnen hier wel wat mee. Voor mij is het net als de old-school cover met siliconen tieten een moeilijk te slikken combinatie.
Tracklisting:
- Purple Children
- Wet Veils
- Sentimental Worship
- Golden Wine Countess
- Servants Of Morality
- Carnal Beatitude
- Pig God Dog
- Holy Hole
- A Religion-Free World’s Dream
Line-up:
- Aleister – Guitars, vocals
- Steve DiGiorgio – Bass
- Dariusz Brzozowski – Drums
- Luca Princiotta – Guitar
- Ghiulz – Guitar
Links: