Farsot – Fail·Lure

Tien jaar geleden verraste het Duitse Farsot enorm met de tijdloze debuutplaat IIII. De ‘Thematiken’ van Angst en Tod knalden hier haast dagelijks door de speakers en dat kwam vooral door de melancholische diepgang die deze band wist te bereiken. De opvolger van Insects heeft zes jaar op zich laten wachten, dus de verwachtingen liggen immens hoog.

Meteen moet gezegd worden dat die verwachtingen bij mij niet volledig ingelost worden. Farsot is anno 2017 duidelijk een paard dat uit de Prophecy-stal komt met nummers die enerzijds nog steeds melancholische diepgang bevatten, maar ook heel wat afwisseling vertonen. Het maakt dat de nummers naast de melancholie ook wat enigmatische akoestiek meekrijgen en derhalve niet snel vervelen, of dat de stukken die net iets houtiger klinken vlug voorbij zijn. Naar een climax bouwen deze Duitsers tijdens het merendeel van deze full-length amper toe, en dat is een behoorlijk minpunt.

Bepaalde elementen klinken anders wel fijn op deze nieuwe plaat, zoals de afwisseling in vocalen die gaan van de occulte clean vocals op Vitriolic tot de Abbath/Attila-achtige klaagzang die soms opduiktHet geeft even een andere feel dan steeds de screams op je bord te krijgen, maar langs de andere kant vind ik het contrast iets te groot als de clean vocals iets te plakkerig worden. Daarnaast is het fijn om te horen dat de bas nog steeds goed hoorbaar is en een belangrijke rol speelt in het geheel.

Hoogtepunt van deze plaat is de titeltrack die behoorlijk nostalgisch aanvoelt en waar de band toont dat er nog wat magie terug te vinden is. Diepgaande gitaarlagen en screams en met een prima opbouw gebracht. Samen met de prima quasi-instrumentale afsluiter komt er aan het eind plots een ander gevoel opdraven en lijkt dit Fail-lure plots van een hoger niveau te zijn, maar het neemt niet weg dat tijdens de eerste vier songs (die elk richting de tien minuten tikken) wat op mijn honger blijf zitten. Iets te langgerekt en niet beklemmend genoeg, ofwel lagen de verwachtingen na zes jaar gewoonweg hoger.

Score:

74/100

Label:

Prophecy Productions, 2017

Tracklist:

  1. Vitriolic
  2. Circular Stains
  3. With Obsidian Hands
  4. Undercurrents
  5. The Antagonist
  6. A Hundred To Nothing

Line-Up:

  • v.03/170 – Bas, synth
  • R 215k – Drums
  • Pi: 1T 5r – Gitaar
  • 3818.w – Gitaar
  • 10.XIXt – Zang

Links: