We kunnen ook gewoon Eximperitus gebruiken als bandnaam, maar waarom zouden we dat doen? Deze Wit-Russische bruutband die lijkt alsof ze ontstaan is door te headbangen op een toetsenbord opereert anoniem, wat vrij logisch is, want het zijn Wit-Russen. Wit-Rusland is zoals u weet een land dat geregeerd wordt op een manier waarbij voyeurs als Putin, Hoover, de gehele Mossad, de ‘ndrangheta en de Sicherheitsdienst samen de grootste producenten van natuurlijk glijmiddel worden als ze er zouden naar staan gluren. Übernarcist Alexander Lukashenko heeft het landje nog steeds volledig in zijn macht en zal dat doen tot hij welverdiend de kist ingaat. Goed, het gaat hier gelukkig nog over muziek, dus laten we die trieste mens even negeren. De naam Eximperituserqethhzebibšiptugakkathšulweliarzaxułum bevat fragmenten uit het Latijn, Oud-Egyptisch, Akkadisch en Sumerisch om de “onuitsprekelijke naam van het anti-universum” te vormen. Willowtip Records is niet te verlegen om dergelijke ongein uit te brengen. Het debuut genaamd Prajecyrujučy sinhuliarnaje wypramieńwańnie Daktryny Absaliutnaha j Usiopahłynaĺnaha Zła skroź šaścihrannuju pryzmu Sîn-Ahhī-Erība na hipierpawierchniu zadyjakaĺnaha kaŭčęha zasnawaĺnikaŭ kosmatęchničnaha ordęna palieakantakta, najstaražytnyja ipastasi dawosiewych cywilizacyj prywodziać u ruch ręzanansny transfarmatar časowapadobnaj biaskoncaści budučyni u ćwiardyniach absierwatoryi Nwn-Hu-Kek-Amon, uwasabliajučy ŭ ęfirnuju matęryju prach Ałulima na zachad ad ękzapłaniety PSRB 1620-26b (ik doe het expres hoor) miste ik, helaas, maar de daaropvolgende EP W2246-0526 – uitgebracht in eigen beheer – kreeg wel een review. De heren maken technische death metal.
Techdeath dus, met heel wat vernieuwingsdrang. Eximperimenteel zeg maar … of zeg maar niet. Laten we het bij “vernieuwingsdrang” houden, op zich al een levensbedreigende attitude in Wit-Rusland, waar je enkel en alleen voor een flauwe woordgrap al serieus klop krijgt. Over klop krijgen gesproken: Eximperitus heeft een beestig lekkere snare-sound, waar zowel grind als death bands (zelfs blackmetalbands) in groten getale het warmer van zullen krijgen. En terwijl ik wat meewarig deed over de reeds gereviewde EP, moet ik nu toch vooral wijzen op de sterke punten van deze band. De Oosters aandoende riffs bijvoorbeeld, die van ver voor de farao’s komen en meer dan voldoende eigen geluid vertonen om niet in de Nilebak (of nog erger, de Nickelback) terecht te komen. Eximperitus doseert ook stukken beter dan voorheen, al blijven de blaststukken – weliswaar beheerst – overheersen. Ook de solo’s en de verzorgde grunts dragen bij tot het luisterplezier, de overall sfeer en de differentiatie in de best wel lange nummers, die nodig zijn om uit te blinken in dit overbevolkte subgenre. Daarbij heeft deze band ook een bijzonder groovende en organische sound, iets wat je niet iedere dag meemaakt in een muziekvorm met vooral technische objectieven.
U merkt het, ik ben enthousiast. En mijn dikke teen laat me weten dat jullie als liefhebbers van intense, technische death metal van het cholerische type ook fan zullen zijn hiervan. Geef het zeker een kans.
Score:
82/100
Label:
Willowtip Records, 2021
Tracklisting:
1. Šahrartu
2. Utpāda
3. Tahâdu
4. Anhûtu
5. Inqirad
6. Riqûtu
Line-up:
- Anoniem
Links: