Eschatos – Hierophanies
Eigen Beheer, 2013
Drie keer. Drie keer ben ik aan deze review begonnen en nog steeds heb ik moeite om de muziek van Eschatos te beschrijven. Dit is meestal een goed teken, want dat betekent dat een simpele vergelijking met een andere band niet volstaat. Eerst maar even de simpele dingen uit de weg werken: Eschatos komt uit Letland en is in 2012 ontstaan uit de overblijfselen van de band Ocularis Infernum. Drie van de overgebleven bandleden vormden onder een nieuwe naam de band die mij zoveel kopzorgen oplevert. Progressive black metal spelen ze. Lijkt zo simpel, maar achter deze term schuilt meer dan je misschien zou denken.
Progressieve metal kan namelijk zoveel verschillende kanten op. In het geval van dit Letse viertal mogen we de term in ieder geval letterlijk opvatten, want met “prog” zoals we dat van de bands uit de jaren ’60 en ’70 kennen heeft dit weinig te maken. In plaats daarvan hebben we hier te maken met een band die de verschillende elementen bijeenraapt die we kennen van de death, black en zelfs thrash metal, en met deze ingrediënten een nieuwe smaak ontwikkelt. Invloeden van bands als Opeth en Deathspell Omega zijn erin te ontdekken, maar vaak met een rauwere intentie. De riffs doen soms bijna ouderwets aan, andere keren juist zeer melodische en harmonieus.
Daar komt dan ook nog bij dat het merendeel van de vocalen uit de zeer bekwame strot komen van ene Kristi?na K?rkli?a. Vrouwen zijn, eigenlijk onterecht, toch een uitzondering te noemen in dit soort muziek. De scherpe, soms histerische schreeuw van deze dame doet echter in geen enkele zin onder voor haar mannelijke collega’s en voegt naar mijn mening weer een extra dimensie toe aan de toch al zo veelzijdige sound van deze band. In het half uur dat dit album duurt worden we getrakteerd op duistere ambient (Into Coherent Void), razende black metal, emotionele gitaarsolo’s en zelfs een klassieke piano-intermezzo (de titel-track).
Een veelbelovend debuut dus, en uit een onverwachte hoek. Ik wacht met smart op meer materiaal want na eenendertig minuten is de honger natuurlijk nog lang niet gestild. Met zoveel potentieel liggen mijn verwachtingen voor de toekomst erg hoog, maar voorlopig zal ik met het met Hierophanies moeten redden. En dat is zeker geen straf.
Tracklisting:
- Into Coherent Void
- One that Divides the Time
- Crusaders of Sodom
- Hierophanies
- Erset La Tari
Line-up:
- Hellhurl Caligula – Guitars, Vocals
- Kristi?na – Vocals
- Edvards Percevs – Drums
- Hellgar – Guitars
Links: