Ephel Duath – On Death And Cosmos
Agonia Records, 2012
Met twee grote namen in de line-up, Steve DiGiorgio (fretloos bassende bandhoer) en Marco Minneman (onder andere Kreator), waren de verwachtingen hooggespannen ten aanzien van Ephel Duath. Het meer dan eigenzinnige en dus in de avant-garde metalhoek gedrukte combo van de Italiaan Davide Tiso brengt op On Death And Cosmos een drie tracks tellende pastiche van jazzy maatsoorten en death en, ook zoiets, post-rock.
Voer voor puristen dus. De drie lichtelijk bizarre nummers hebben allemaal zo hun (eigen)aardigheden, maar overtuigen mij in zijn totaliteit niet. De muziek doet mij bij tijd en wijle denken aan de freaky kant van Cynic, maar de composities bieden voor mij te weinig houvast om te overtuigen. Tiso’s ega Karyn neemt de vocalen voor haar rekening en die zijn wat mij betreft ook voor discussie vatbaar. Ze passen in ieder geval bij de vreemdsoortige muziek van Ephel Duath. Wat tenslotte nog opvalt zijn de onopvallende bijdragen van DiGiorgio en Minneman. Als dat opvalt weet je ongeveer wat je kan verwachten.
Tracklisting:
- Black Prism
- Raqia
- Stardust Rain
Line-up:
- Davide Tiso – gitaar
- Karyn Crisis – zang
- Steve DiGiorgio – bas
- Marco Minneman – drums
Links: