Enslaved – RIITIIR
Nuclear Blast, 2012
Eerst en vooral: wat een gruwelijk mooie cover. Ten tweede: wat hoop ik vanuit de grond van mijn metalen hart dat de heerschappij van Opeth in het progressieve “extreme” subgenre hiermee definitief naar de eeuwige progvelden wordt verdreven. Het twaalfde album van Enslaved is een hommage aan de menselijke creativiteit, zijn natuur en de natuur an sich. Black metal of niet, metal of niet (het werkt in twee richtingen nietwaar?), het is opnieuw a piece of art geworden.
Thoughts Like Hammers, de opener, stemt me meteen gelukkig. Een cascade aan gedifferentieerde gitaarbehandelingen en ogenblikkelijke glimlachverwekkende flows zetten je objectieve tools vrijwel meteen buitenspel. Geen langdradige intro, Enslaved is geïnspireerd en laat het meteen horen. Alle ingrediënten zijn opnieuw aanwezig, zij het in een andere volgorde en frequentie. De sound is volledig ontdaan van brutale elementen, ook qua agressie ligt de lat lager, behalve in de grunts van Grutle en de snedige gitaarsound in de uptempo stukken. Death in the Eyes of Dawn spreekt me een pak minder aan, daar wordt het verhalende aspect in kleine golvende stukken geprojecteerd en haalt Enslaved eigenlijk weinig dynamiek tevoorschijn. Muzikaal bij momenten indrukwekkend, het pakt mij persoonlijk alleen niet bij de ballen noch hersenen.
Veilburner is een ander verhaal. Daar hoor je opnieuw de pagan invloeden en de smerige black metal doorheen de progressieve uitvoering. Heerlijk rauw. Wanneer de cleane vocalen ingezet worden in de eerste versnelling zullen velen wel weer afhaken. Het is namelijk dichter aanleunend bij een band als Karnivool dan eender welke black metal-band. Dat feit laat me echter onverschillig, het is kwalitatief namelijk bijzonder hoogstaand. Eender welke Werchter-rockband zou tekenen voor eender welke zanglijn uit een nummer als Veilburner of Root of The Mountain. RIITIIR is dan weer een pak atmosferischer, zonder psychedelisch of narcotisch te klinken, net als Storm of Memories trouwens. Dit is concreter in zijn abstractie, als een flowchart die fascinatie voor het progressieve bijna blootlegt.
Waar voorgaande albums soms “out there” begonnen te klinken door de vreemde gitaarloops, zonderlinge overgangen, complexe lijnen, psychedelische klanken of benevelde cleane vocalen is dit album heel erg down to earth, ondanks/dankzij de inwaardse riffs of zwoele baslijnen. De directe productie zonder holle/bolle effecten, echo’s of spacey feedback heeft daar zeker mee te maken. Enslaved klinkt vrij naakt op RIITIIR en laat niettemin een verblufte luisteraar achter. De emotionele impact is lager, de bewondering blijft even groot. Het is al lang geen black meer, dat moge duidelijk zijn, het is iets wat zijn plaats veroverd heeft in de geschiedenis door acht albums lang hetzelfde te doen op een manier die blijft aanspreken en fascineren. Enslaved bepaalt het genre, het Enslaved-genre. Jiirliistmateriaal.
Tracklisting:
- Thoughts Like Hammers
- Death in the Eyes of Dawn
- Veilburner
- Roots of the Mountain
- Riitiir
- Materal
- Storm of Memories
- Forsaken
Line-up:
- Grutle Kjellson – Vocals, Bass
- Ivar Bjørnson – Guitar, Keyboards, Effects
- Arve Isdal – Guitar
- Cato Bekkevold – Drums
- Herbrand Larsen – Keyboards, Vocals, Mellotron
Links: