Empyrium – The Turn of The Tides
Prophecy Productions, 2014
Twaalf jaar… Veel te lang om van een band als Empyrium niets meer te horen, op een compilatie en live-plaat na. Sinds vorig jaar borrelde het bij het duo Ulf en Thomas pas echt weer, met ook meteen een EP Dead Winter Ways om ons wakker te schudden. De Duitse meesters van de melancholie zouden nog steeds ronddwalen in hun mysterieuze winterlandschappen, al is het duidelijk dat Weiland ook meteen de begraafplaats werd van de unieke treurwilg uit het verleden. Een ander tijdperk en een andere insteek dus, waar wellicht ook de titel van deze plaat wat mee naar refereert. Ik heb ervoor gekozen om dit nieuwe Empyrium dan ook niet te spiegelen met het verleden en te kijken naar de emotie en perfectie die dit tweetal vandaag weet op te roepen met de muziek die ze voorschotelt.
Eigenlijk start Empyrium met de eerste twee songs lichtjes in mineur, althans in vergelijking met de rest van de plaat. Met een sprankelende pianopartij opent deze plaat met de track Saviour om instrumentaal en geluidstechnisch ook meteen een stempel te drukken op de weg die de band gaat bewandelen. Rustgevend en sprookjesachtig, met een erg apart wintersfeertje door de zweverige, beheerste lage clean vocals op deze orkestratie. Het is hetzelfde sfeertje dat ook reeds door Dead Winter Days werd aangehaald, al brengen de heren halverwege die track wel een erg diepgaande melodische laag aan waar ook wat lichte screams toegepast worden.
Het is wachten tot In The Gutter of This Spring om één van de hoogtepunten te kunnen bewonderen op deze langspeler. De band start opnieuw erg zwoel, maar vocaal komt het zweveriger over, tekstueel proef je een intense melancholie en de winterse gitaarlagen versterken dat gevoel ook. Spelen met stiltes, tintelend die ijslaag weer opbouwen en tot slot die ijsberg in zee laten storten met eens wat atmosferische metal. Ook het moment waarop Empyrium de luisteraar zal wakker schudden en paradoxaal genoeg de kans geeft om weg te dromen. The Day Before The Fall doet me vervolgens erg denken aan de diepgang en de instrumentale mix van Anathema ten tijde van Alternative 4, met eveneens wat Agalloch-folklore en opnieuw een harder moment. Het is gewoon smullen van de muzikale opbouw en afwisseling op deze tracks. Nergens wordt het te druk, maar dit verhaal maakt ook dat de luisteraars niet in slaap zullen vallen.
Na het luchtige tussendoortje We Are Alone is het de beurt aan het dromerige With The Current Into Grey, waar eveneens wat distortionklanken worden aangebracht om het harmonische geheel en het aanstekelijke gitaardeuntje wat meer volume mee te geven. En dan is het tijd om op erg sfeervolle en rustgevende wijze uit te bollen met de afsluitende titeltrack. IJzige akoestiek en gesproken woorden die me weer richting Agalloch doen denken en samen met het spel van de golven op een erg serene manier de plaat afsluiten.
De meningen zullen wellicht wat verdeeld zijn over dit nieuwe werk van Empyrium. De Duitse band is vandaag niet meer wat ze ooit was, maar dat hoeft daarom niet slecht opgenomen te worden. Ik ben ook van mening dat die stijl van vroeger niet terug herbeleefd moet worden, maar mag rusten in de scene waar ze uiteindelijk verdwenen was. Het duo gebruikt vandaag andere elementen die de aanschaf van hun materiaal verplichten: een sublieme compositie, een uitgesproken rust en een beklemmend, ijzig gevoel dat onder andere door de akoestiek en het vocale werk gecreëerd wordt. De meesters van de melancholie, hun geest leeft voort in een andere gedaante.
Tracklisting:
- Saviour
- Dead Winter Ways
- In The Gutter of This Spring
- The Days Before The Fall
- We Are Alone
- With The Current Into Grey
- The Turn of The Tides
Line-up:
- Ulf Theodor Schwadorf – Bas, Gitaar, Drum, Percussie, Zang
- Thomas Helm – Keyboard, Piano, Zang
Links: