Soms krijg je als reviewer tonnen informatie, soms krijg je helemaal niks en moet je zelf je plan maar trekken. De info die ik het liefste heb is deze die kort, krachtig en bondig is neergeschreven in een prima promofoldertje. Ook nu slaagt het Duitse Vendetta Records, in samenspraak met Against PR promo, erin dit te doen. Het zal natuurlijk ook weer een slok op de borrel schelen dat het gaat om een blackmetalband die me tot op heden nog niet bekend was. Ditmaal heb ik het over Empeiria, een Duits tweetal, π & η om meer precies te zijn, en deze beide duistere heerschappen hebben The Ascent: Szenen der Katharsis in elkaar gedraaid.
Empeiria betekent niet meer of minder dan het niet willen zien dat er ergens een grens of limiet op zit. Het is een directe verwijzing naar hun muzikale koers, die geen grenzen zou kennen, maar het is in mijn ogen ook een verwijzing naar het concept van bovenstaand album zelf. The Ascent: Szenen der Katharsis is immers een conceptalbum geworden, bestaande uit drie delen. Het album neemt je mee op de reis van een protagonist doorheen drie emotionele stadia of fases. Zo handelen de drie eerste hoofdstukken over twijfel en schuld, de volgende drie over groeiend vertrouwen en het laatste hoofdstuk, dat de plaat dus afsluit, doet je beseffen dat er hierna toch nog wel iets anders zou moeten zijn dan de zogenaamde existentiele kwestie.
En dan zijn we nog niet klaar met de introductie van dit duo. Alles werd fijntjes opgenomen, gemixt en gemastered door niemand minder dan de heer Markus Stock in zijn Klangschmiede Studio E studio, weliswaar al bijna anderhalf jaar geleden. Naast de heer Stock zelf doen heel wat gastmuzikanten hun intrede. Zo heb je μM en λ op lead- en sologitaar, zijn er de gesuikerde stembanden van Maria del Campanile, die blijkbaar ook een gitaarsolo aflevert, en komt Caroline Salmona ook nog eens op twee nummers met haar viool langs. Allemaal bijzonder boeiende informatie, maar welke muziek krijgen we nu te horen?
De volgende hoofdstukken behandelen de andere emoties, die je volgens mij net als de muziek als een soort van reis zou moeten doorlopen. Hoofdstuk IV klinkt door de gemillimeterde blast opnieuw erg scherp. Er gebeurt echter redelijk veel op de gitaren en met de vocalen dat je er je aandacht wel moet bijhouden. Occulte keelklanken maken je het echter nog moeilijker. Vergeet de vioolpartijen niet tot je te nemen, want zoals deze over de rollende kicks en blastpartijen worden gedrapeerd is toch een kunststukje. Hoofdstuk V pikt hier verder vlotjes op in. Het is hier de hoofdmelodie die alle aandacht vangt in de eerste maten. VII sluit dit album af: hoge screams en vrouwelijke vocalen met een eigen timbre dansen met elkaar op thema’s die worden aangeleverd door de viool en de akoestische gitaar. Het maakt het geheel erg avontuurlijk maar breekbaar klinken.
Empeiria kent inderdaad zijn grenzen niet. Op dit The Ascent: Szenen der Katharsis staat bijtende melodische black metal verzameld, met knipogen naar het betere Scandinavische werk maar ook met een vriendelijke schouderklop richting de Zwitserse scene. Interessante plaat.
Score:
75/100
Label:
Vendetta Records, 2025
Tracklisting:
- I
- II
- III
- IV
- V
- VI
- VII
Line-up:
- π – Zang, instrumenten
- η – Instrumenten
Links: