Elegy of Madness – The Bridge of Sighs
Sweet Poison Records, 2009
Een Italiaanse gothic band met progressieve invloeden, poe hé. Als invloeden worden naast de te verwachten gothic namen onder andere Dream Theater en Rammstein genoemd. Dit wekt dan toch enigszins interesse, hoewel ik van het uiterlijk van de mannelijke bandleden toch even schrok. Maar goed, de muziek.
Het valt me op dat de band zijn beloftes in ieder geval nakomt. Er is zeker wat progressiefs te horen en ook de industrial invloeden zijn her en der te herkennen. Dat neemt niet weg dat Elegy of Madness vooral een suf debuutalbum heeft opgenomen dat nergens meer dan standaard is. Pianodeuntje hier, keyboardorgeltje daar, grunt van één van de gitaristen en vooral verschrikkelijk saaie leadzang. Een tempowisseling hier en daar en wat sfeermakende intro’s, het is allemaal zo verschrikkelijk cliché en standaard dat The Bridge of Sighs nergens interessant wordt. En eigenlijk is die vocaliste gewoon slecht. In principe heeft ze geen slecht stemgeluid, maar het botst zo gigantisch met de muziek. Een gekke keuze. Door even een blik te werpen op de MySpace van de band, waar fragmenten van verschillende nummers te horen zijn, kan je bepalen of de muziek al dan niet iets voor jou is. Ik vind het de middenmoot niet ontstijgen. Zucht.
Tracklisting:
- Prledue
- Elegy of Madness
- Another Path
- Voices
- Agony Part 1
- Agony Par 2 – Sad Wind
- Threshold
- No Names
Line-up:
- Anja – vocalen
- Tony – gitaar
- Alex – bas
- Marcello – keyboard
- Robert – drums
Links: