Geschreven door René de Jonge op 14-09-2022 om 22:46.
Allemaal aan boord van de “Hypa, Hypa” trein! Het is tijd voor het album waar dit jaar het meest naar uitgekeken werd door veel mensen: Tekkno van Electric Callboy. Nadat de band in 2020 van zanger wisselde, is nu dus ook de naam veranderd. Het stereotype ‘Eskimo’ vond de band namelijk niet meer van deze tijd.
Nadat het nummer Hypa Hypa, afkomstig van het album MMXX, de band tot nieuwe hoogtes wist te brengen, hebben de Duitsers hun nieuwe populariteit op peil weten te houden met de singles Pump It en We Got The Moves, terwijl terloops met Fuckboi werd aangetoond dat de band tot meer in staat is dan alleen het combineren van metalcore en happy hardcore/techno-refreintjes. De verwachtingen liggen inmiddels dus hoog voor dit nieuwe album.
Als we er voor het gemak maar even vanuit gaan dat iedereen de vijf nummers die als single zijn uitgebracht al gehoord heeft, slaan we die dus over in dit verslag en zijn we al op de helft van het album. Allereerst is daar Mindreader. Het doet eigenlijk exact hetzelfde als bijvoorbeeld Pump It, maar dan zwaarder en duisterder. Het refrein blijft nog steeds in je hoofd hangen en de muziek is nog steeds onwijs opzwepend. Van de nieuwe nummers is dit toch wel mijn favoriet. De overige nummers, Arrow Of Love, Parasite, Tekkno Train en Neon, volgen allemaal hetzelfde recept waarbij de laatste een rustiger Eskimo Callboy laat horen zodat je als luisteraar niet helemaal opgehyped achterblijft.
Met de populariteit van een band die iets nieuws doet en daarmee succes boekt hoort ook de groep mensen die er helemaal niks van snappen en het afdoen als “niet metal” of “voor posers”. Stel je eens voor dat een band iets doet waar ze overduidelijk plezier in beleven en nog succesvol mee zijn ook! Ik kan me voorstellen dat je als liefhebber van techno via dit album de overstap maakt naar een heel ander genre. Ik voorspel dat Tekkno over een aantal jaar te boek zal staan als zogeheten instapalbum voor een hele generatie die via deze plaat in de metal terecht zijn gekomen. Daarmee zet ik Tekkno in hetzelfde rijtje als Metallica‘s Black Album of Hybrid Theory van Linkin Park.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
