Is Eskimo Callboy de verpersoonlijking van een ‘guilty pleasure’? ‘Sicher, sicher’ moest de Duitse metalcore/electropopformatie anno 2010 gedacht hebben. Wat begon als een parodie van crabcore – zie Attack Attack! met Stick Stickly in 2009 en later Of Mice & Men, Asking Alexandria, Black Veil Brides, We Came As Romans en meer – met extreem ‘voude’ synthesizers, overmatige autotune en vunzige teksten evolueerde het tot een extreem succesvol project. Eskimo Callboy won met elk opeenvolgend album – vijf ondertussen – aan populariteit en transformeerde van een parodiërende crabcoreband naar plezant ‘voude’ partymetal met grootse allures. Dat iedereen op Graspop 2018 met een onesie bij Eskimo Callboy te vinden was spreekt voor zich over hoe loyaal de fans zijn en hoe groot desbetreffende feestjes wel niet zijn geworden.
In 2020 wisselde Eskimo Callboy echter van zanger en het eerste nummer dat met Nico Sallach verscheen werd meteen ook het meest geslaagde nummer van de band ooit. Hypa Hypa weet metalcore met carnavalsmuziek te vermengen en doet het klinken alsof het nooit anders geweest is. Daarbovenop heeft het meer dan 12 miljoen weergaven op Youtube. MC Thunder moet het met ‘maar’ 8 miljoen doen. Hypa Hypa is het magnum opus van Eskimo Callboy en zal rijpen als een prachtige wijn met een giga dosis grenadine en vodka in gegoten. Het was niet alleen mijn favoriete nummer van 2020 – en ja, onze redactie gaat hier hard op – maar is voor mij ook nog eens het summum van wat er uit deze Attack Attack!-golf is voortgekomen. Hypa Hypa is van cultuurhistorisch belang en zal in de annalen van het genre aangestipt worden als een hoogtepunt.
‘Hypa Hypa you’re pretty and I like ya, move your body girl all night long‘
Pure poëzie.
Eskimo Callboy lijkt ook te beseffen dat het met Hypa Hypa goud in handen heeft en besloot om de MMXX EP uit 2020 te ‘hypen’ door daar nog 7 covers van Hypa Hypa aan toe te voegen. Was dit nodig? ‘Nein, oder das wird supah geil.’ Omdat onze redactie nog niet bericht had over de originele EP gaan we die hier lekker ook bespreken. Zie het als een twee-voor-één aanbieding. ‘Und jetzt essen!’
De zes nummers die Eskimo Callboy hier presenteert zijn van een akelig hoog niveau. Ik ben zo blij met Nico op zang. Zijn stem trekt het geheel open, is zo ongelofelijk aanstekelijk en je hoort gewoon dat het echt een retegoeie zanger is die bijna elk genre zou aankunnen. Instrumentaal volgen de nummers veelal de formule van Hypa Hypa. Je hebt een fout synthesizerdeuntje waar het nummer rond draait en een makkelijke oneliner (de hook). Intro-refrein-vers-refrein-vers-breakdown-refrein. Niets bijzonders op het eerste zicht, maar het mengsel van genres is weerzinwekkend. Ook de humor en kwinkslag waarmee alles gepresenteerd wordt is gewoon de kers op de taart. MC Thunder II (Dancing Like A Ninja) begint hard, maar heeft een belachelijk goed refrein en de rave in de breakdown is van een andere planeet. ‘Beam me up Scotty!’. Waar MC Thunder en zijn vervolgen duidelijk gemakkelijk in het oor moeten liggen is Monsieur Moustache een begraven parel. De esthetiek van Scooter anno 2001 wordt gecombineerd met een gitzwarte invloed en ik ben helemaal mee. Ik ben van mijn luie zetel geteleporteerd naar de arena om te hakken en te moshen. Op afsluiter Prism (feat. Tobias Rauscher) komt Nico helemaal tot zijn recht, waar hij de voorgaande nummers vooruit duwde trekt hij hier het hele verhaal. Prism is een popballade en dat is misschien onkarakteristiek, maar wat is nu karakteristiek aan een band die metalcore met carnavalsmuziek vermengt? Exact, niets. Tot het einde blijf je verwachten dat alles ontspoort in een breakdown, maar aangezien de vijf voorgaande nummers dat al doen is het net verrassend om dat hier te laten. In plaats daarvan worden we getrakteerd op smaakvolle gitaartokkels en flagioletten – je weet wel, die piepnoten op akoestische gitaar. Ik houd van dit nummer.
Eskimo Callboy is een geniaal grappige band die serieus genomen dient te worden. Dit is het beste werk van de band tot nu en zelfs één van de beste stukken binnen het genre. Binnenkort een tournee met Rammstein? Het zou niet misstaan.
Wat volgt zijn zeven covers van Hypa Hypa in verschillende stijlen en door steeds een andere artiest. Folkmetal iemand? Of is Duitse hiphop meer je ding, country, top 40? Je zal het vinden. Persoonlijk ben ik geen gigantische fan van het concept en ik vind ook dat iedere cover hier afbreuk doet aan het origineel. De dansvloerversie van Gestört aber Geil vind ik niet werken door het lage tempo en toegevoegde melodietjes die niet opkunnen tegen het origineel, maar dit is ook gewoon een kutgenre waar je niet echt muzikaal talent voor moet hebben om het te maken (fight me). De corige versie van We Butter The Bread With Butter is dan weer te voorspelbaar en de humor is nogal flauw. Jammer. De balladecover van Axel One, sluit deze coverreeks af en emuleert daarmee Prism. George Lucas zou zeggen: ‘It’s like poetry, it rhymes’, maar deze ballade is nogal saai en de stem is van een mindere klasse dan het origineel. Deze zeven addenda zijn eerder om eens bij te gniffelen en dan op volgende te drukken. Maar ik moet het toegeven: de New Kids hiphopversie van 257ers is wel zéér geslaagd. ‘Ja man, gans geil.’ Oh ja, ik kan ook voor geen reet Duits, maar ik voel me goed. ‘Zwei bier bitte, tschüss’.
Label:
Century Media Records, 2021
Tracklisting:
- Hypa Hypa
- Hate/Love
- MC Thunder II (Dancing Like A Ninja)
- Monsieur Moustache
- Dramaqueen
- Prism (feat. Tobias Rauscher)
- Hypa Hypa – performed by Saltatio Mortis
- Hypa Hypa – performed by the Bosshoss
- Hypa Hypa – performed by 257ers
- Hypa Hypa feat. Sasha
- Hypa Hypa – remix by Gestört aber GeiL
- Hypa Hypa – performed by We Butter The Bread With Butter
- Hypa Hypa- performed by Axel One
Line-up:
- Kevin Ratajczak – screams, grunts
- Nico Sallach – zang
- Daniel ‘Danskimo’ Hanis – gitaar
- Pascal Schillo – gitaar, achtergrondzang
- Daniel Klossek – bas, achtergrondzang
- David-Karl Friedrich – drums
Link: