Dwelling – Ainda E Noite
Equilibrivm, 26-05-2007
Sinds niet al te lange tijd is Zware Metalen ook bekend bij het Portugese ‘gothic’ label Equilibrivm. En daar is helemaal niets mis mee. Ondergetekende is namelijk wel te spreken over de releases van dit label. Bands als Puissance, Arditi en The Moon and the Night Spirit draaien hier met regelmaat rondjes.
Er zitten echter afentoe bands in dit genre verstopt die zich iets minder gemakkelijk laten reviewen. Dwelling is zo’n band.
Volgens het boekje wat bij de promo van Ainda E Noite zit maakt Dwelling neoklassiek. Nou ben ik eraan gewend dat neoklassieke muziek wat monotoon kan zijn; Maar hier wordt het toch wat anders gebracht.
Het instrumentale gedeelte is geheel ingespeeld door snaarinstrumenten. De hoofdmoot van de muziek wordt verzorgd door minimalistisch akoestisch gitaargeplingel; Wat wordt aangevuld door een viooltje wat constant op de achtergrond aanwezig is. Het hele idee achter deze band zal echter wel draaien om de vocalen van mevrouw Raposo.
De vocalen van mevrouw liggen behoorlijk dik op de voorgrond en doen qua klank wat mediterraans aan. Opzich niet raar gezien zo ongeveer het gehele album in het, ik gok, Portugees (ook al ligt Portugal niet aan de Middellandse Zee) gezongen is.
Het geheel wat Ainda E Noite vormt is behoorlijk een eenheidsworst. De verschillende nummers onderscheiden zich zeer miniem van elkaar. Nummers die iedere luisterbeurt toch wat meer mijn aandacht trekken dan de rest zijn Forget me not, Some love, Please?, What if…? en Opus DCXVI.
Dit zal waarschijnlijk, ook, komen omdat drie van deze nummers in het Engels zijn ingezongen dus ik de teksten versta. Maar in het nummer Some Love, Please? meen ik toch hele kleine Bjork-achtige nuances te horen. Zowel in het instrumentale als vocale gedeelte. Het nummer What if…? valt op deze CD op omdat het instrumentale en het vocale gedeelte wat meer gelijk getrokken zijn dan op de rest van de CD
Ainda E Noite van Dwelling is best een mooi CDtje. De, akoestische, snaarinstrumenten doen wat medieval aan en mevrouw zingt zuiverder dan menig metal zangeres. Maar ik denk toch dat de muziek voor de gemiddelde metalhead te soft en monotoon is. Als mooie achtergrond volstaat deze plaat dan ook wel. Maar hij’s te eentonig om echt aandachtig naar te gaan zitten luisteren.
Tracklist:
- Vigilia
- Acordar
- Sou Eu!
- Forget me Not
- Some Love, Please?
- Da Minha Ausencia
- Enthralled
- Fujo de Mi
- What if…?
- Opus DCXVI
Line up:
- Catarina Paposo – Vocals
- Silvia Freitas – Violin
- Alexandra Bochmann – Violin
- Moritz Branco – Classical Guitar
- Nuno Roberto – Classical & Portuguese Guitras
- Jaime Ferreia – Fretless, 4 & 8 String Bass Guitars
Links: