Drescher – Steinfeld en Erntezeit (heruitgave)

In 2014 verscheen uit het niets Erntezeit: de debuutplaat van het Oostenrijke folk/metal/thrashgezelschap Drescher. Het album werd in eigen beheer uitgeven en dat verbaasde collega Yves Pelgrims, omdat alles zo “verdraaid professioneel en geschoold klinkt”. Welnu, Napalm Records leest ook Zware Metalen, pakte de handschoen op en gaf de mannen een contract. Dat leidt nu tot een nieuwe plaat. En passant werd ook het debuutalbum opnieuw uitgebracht, voorzien van drie bonustracks in de vorm van covers.

Een hernieuwde review van Erntezeit is overbodig, hoewel ik in tegenstelling tot de heer Pelgrims niet zo enthousiast ben over dit album. Ik moest even wennen aan het gegeven dat er iemand Duits in mijn oor zat te schreeuwen, onderwijl begeleidt door een accordeon, maar ieder zijn festisj. Er mankeerde niets aan Pelgrims’ oren toen de Iron Maiden-cover langskwam, want die is echt niet om aan te horen. De nieuwe odes aan Motörhead (Ass in Pik ofwel Ace of Spades), Falco (Rock me Amadeus) en Rolling Stones (Olles Schwoarz ofwel Paint It, Black) zijn een stuk leuker.

Vergeleken met Erntezeit is Sreinfeld nu een enorme stap voorwaarts. Deze plaat klinkt zóveel beter, lekkerder en soepeler dan de vorige. De Oostenrijkers zijn hoorbaar volwassen geworden, zonder dat er veel is veranderd aan de muziek. Drescher heeft het geheel gewoon naar een hoger niveau weten te tillen en zorgt voor een leuk, afwisselend plaatje, waarbij zonder al te veel moeite wordt gebalanceerd tussen verschillende genres. Bernd Wograndl heeft best een aardige strot, en kan leuk grunten én clean zingen, terwijl in het ene nummer lekker wordt gethrashed, waar het andere meer de folk-kant op gaat. Knap daarbij is dat de vrolijkheid over dit hele plaatje overheerst zonder dat het de spuigaten uitloopt en het er muzikaal té dik bovenop ligt. Geen flauw idee waar het tekstueel over gaat overigens, ik ben niet bekend met het plaatselijke dialect van Wiener Neustadt.

Let wel: een wereldplaat is Streinfeld niet. Daarvan blijft er te weinig hangen. Maar in z’n totaliteit is alles dik in orde. De toegevoegde cover is deze keer wél uitermate geslaagd. Bonuspunten voor degene die zonder hieronder te spieken weet wie het origineel maakte van Er Reignt Bluat

Score:

77/100

Label:

Napalm Records, 2016

Tracklisting:

  1. A Bissl Glick
  2. Adrenalin
  3. Unten
  4. Guade oide Zeit
  5. Endlich Leben
  6. Es Reignt Bluat (Slayer cover)
  7. Olles OK
  8. Regen
  9. I Will di Ausbliatn Sehn
  10. Der Held

Line-up:

  • Bernd Wograndl – Vocalen, Gitaar
  • Gernot Engel – Gitaar
  • Roland Engel – Bas
  • Filip Rado – Accordeon
  • Sigi Meier – Drums

Links: