Inter Arma – Paradise Gallows

Nog zo een band die dezer dagen veel zal opduiken is Inter Arma. Het derde album van dit Amerikaanse amalgaam is opnieuw het summum geworden van verschillende metalen, en weet veel mensen te bekeren tot het Inter Armani’s. Een klein overzicht volgt.

Hoezeer ik mezelf eerder als een purist beschouw dan een liefhebber van cocktails, moet ik in 2016 besluiten dat de cocktails het halen van de basisingrediënten. Onder andere Cobalt en Oranssi Pazuzu kwamen reeds aan bod, nu is er ook dit Inter Arma. In dit geval zijn het Mastodonten van postmetal/sludge-riffs die in combinatie met schreeuwerige en zure black metal vermengd worden tot een betonmuur van gitaren vol demonische beschilderingen. Dreunende southern postmetal grooves met een broeierige sound zorgen met hun overkoepelend gebrom voor een quasi occulte sfeer (iets wat vrij zeldzaam is voor een Relapse Records uitgave), die verder aangelengd wordt met rituele spoken words, bittere en zure screams en halfgrunts, en loodzware stoere Crowbar-style vocalen. Het resultaat is een pak beenharde nummers waar je alle kanten mee op kan.

Eyehategod met een kwak nieuwe Leviathan en Swans-technieken. Zo. De namen zijn gedropt, de referenties gelegd, de luisterbereidheid mogelijk verhoogd. Aanpakken die handel, want misschien is dit wel een opening naar nieuwe subgenres die je tot nu toe niet voor mogelijk hield. Go.

Label:575437

Relapse Records, 2016

Tracklisting:

  1. Nomini
  2. An Archer in the Emptiness
  3. Transfiguration
  4. Primordial Wound
  5. The Summer Drones
  6. Potomac
  7. The Paradise Gallows
  8. Violent Constellations
  9. Where the Earth Meets the Sky

Line-up:

  • Mike Paparo – Zang
  • Steven Russell – Gitaar
  • Trey Dalton – Gitaar
  • Joe Kerkes – Bas
  • T.J. Childers – Drums

Links:

Score: 82/100