Tot voor kort was Nephrolith de enige band die ik kende uit Slovenië, sindsdien is daar een tweede (heel erg sterke) bijgekomen, genaamd Srd. Nephrolith bracht in 2011 een vrij modaal meloblackthrash plaatje uit genaamd Xullux, waar ik het noch warm noch koud van kreeg. Nu hebben ze een nieuwe drummer in de gelederen (de oude zou overleden zijn, staat hier en daar te lezen op het internet) en gooien ze het over een andere boeg.
De vrij amateuristisch klinkende meloblack met goedkope toetsen is inderdaad geëvolueerd. Deze keer krijg je een emotioneel beladen vorm van vooral midtempo postblack, met progressieve neigingen en sfeervolle, naar doom/gothic neigende songwriting en inhoud. Heel wat overstijgende melancholie op deze plaat, die dusdanig vernieuwend en apart is dat ze quasi avantgarde mag genoemd worden. De overtuigende, schurende vocalen van de eigenzinnige frontman zijn zeker doorslaggevend in het geheel. Mijn kwartje trouwens viel totaal niet bij de eerste luisterbeurt, maar geleidelijk begin je aan te voelen hoe de nummers in elkaar steken en begint het vertrouwd aan te voelen. Niet dat het een labyrint is, dit Paleness of the Bled World, eerder een Sloveense ajuin. En de tranen, die krijg je er gratis bij. Dit gaat de goede kant op!
Score: 75/100
Label:
Cursed Records
Tracklisting:
- 1004
- Drained Away
- Rejoined
- Flamespeech
- Moth
- Olistje
- Warmth into Fire
- 4001
Line-up:
- Tersagir – Bas
- Skargart – Gitaar
- Isvaroth – Gitaar
- Nerthag – Keel
- Ghul – Drums
Links: