Changing Tides – Impair The Vision

Jezelf als band in de kijker spelen valt niet mee in de Lage Landen. Jezelf in een zeer korte tijd van naamsbekendheid voorzien als band in de Lage Landen is een utopisch streven: de kans dat je de Maas leeg zult scheppen met een emmer is groter. We hebben in Nederland inderdaad de Popronde en ongetwijfeld bestaat iets dergelijks ook bij onze zuiderburen, maar daar is zo goed als alles mee gezegd. Al win je de prijs vervolgens, het zal geen fans opleveren die hysterisch om een handtekening vragen na een optreden. Het zal dan ook vooral knetterhard bikkelen zijn in de studio, veel toeren om jezelf te etaleren en zoals overal zorgen goede contacten links en rechts misschien voor een iets vlotter proces. We kennen allemaal het gezegde ‘al het goede komt van ver’, het zal verdomme ergens op gebaseerd zijn niet waar?

Changing Tides bewijst op een zeer overtuigende manier dat het allemaal anders kan. Er zijn tenslotte meerdere wegen die naar Rome leiden. Het balletje ging nog niet rollen met het uitbrengen van een EP, maar wél toen de Noord-Brabantse band in 2020 een cover van K3‘s 10.000 Luchtballonnen opnam. De wereld verandert en daar op een dergelijke manier op kunnen anticiperen, is in dit geval erg waardevol. Nu laat het vijftal de grondvesten schudden met een debuut dat klinkt als een klok, akelig professioneel in zijn geluidsproductie en instrumentatie is en samenvattend alle facetten bezit die een fan van het genre zich kan wensen. Met een breed palet aan verpletterende gitaarriffs, vette breakdowns en brute vocalen is het standaard niveau in elk van de twaalf nummers al bovengemiddeld. Het tempo ligt continu redelijk hoog waarmee Changing Tides vooral fans van deathcore zal weten te bekoren, maar regelmatig neemt het vijftal gas terug om volledig kopje onder te gaan in log en bruut moshgeweld. Ook wanneer basgitarist Timmy de Man vocale ondersteuning biedt met lage grunts en growls verdubbelt het aandeel (slam)death zich aanzienlijk in de core. Nummers als White Eyes, There’s Gotta Be Something, Silenced en Pattern klinken zodoende on-Nederlands goed.

Nog hoger op de kwaliteitsladder klimt Changing Tides met onder andere Slow Parting. De Oosterse tint zorgt voor fraaie herkenningspunten terwijl de gitaarriffs retesmerig klinken en de hoekige breakdowns in combinatie met de giftige vocalen een verslavende uitwerking hebben. De single Fear Of Unbelief zit boordevol smakelijke tempowisselingen en ontvlamt helemaal wanneer gastvocalist Alan Grnja vanDistant nog wat zwartgallige keelsappen opborrelt ter ondersteuning. Die link blijkt niet alleen in vriendschapsbanden volledig logisch te zijn, maar ook in muzikaal opzicht. De Rotterdammers tappen immers nagenoeg uit hetzelfde vat, zij het wel meer leunend tegen de slam. Het vingervlugge gitaarwerk tijdens I Am The World, Disgrvceful en Slow Parting klinkt onheilspellend, technisch dik in orde en zorgt samen met de bombastische drums en wisselwerking in zangpartijen ook voor op en top herkenbaarheid. Met 47 minuten aan muziek is Impair The Vision een stevige kennismaking, maar vervelen doet het nergens. Dat feit is alleen maar te wijten aan het kundige musiceren en de onvoorspelbaarheid in songstructuren.

Het merendeel van de band is gestationeerd in Tilburg en het is dan ook geen wonder dat de releaseshow van dit debuut zal plaatsvinden in de 013. De vijf Brabanders mogen oprecht trots zijn op dit daadkrachtig album en voor alle fans van het genre is Impair The Vision verplichte kost, zéker omdat het van eigen bodem is. Met dit plaatje op zak neemt de naamsbekendheid van Changing Tides hopelijk een duikvlucht in positieve zin. Dat is natuurlijk veel beter dan een trage ballonvaart samen met die 9999 andere. Je zou er haast een passende cover van maken…

Score:

84/100

Label:

Eigen beheer, 2022

Tracklisting:

  1. Grondslag
  2. Pattern
  3. A Common Misconception
  4. White Eyes
  5. The Innocent
  6. Slow Parting
  7. Fear Of Unbelief
  8. Silenced
  9. There’s Gotta Be Something
  10. Guided
  11. I Am The World
  12. Impair The Vision
  13. Disgrvceful

Line-up:

  • Kasper Wienk – Vocalen
  • Bas van Kampen – Gitaar
  • Daan van Vucht – Gitaar
  • Timmy de Man – Basgitaar, vocalen
  • Wesley de Witt – Drums

Link: