Dissociatie is het gevoel dat je los raakt van jezelf of van je omgeving. Dit kan verschillende uitwerkingen tot gevolg hebben. Zo kun je bijvoorbeeld geen controle meer hebben over je lichaam, lijkt de tijd veel sneller of langzamer te gaan dan normaal of heb je simpelweg het gevoel even in een compleet andere wereld te zijn. Precies de dingen die je zou kunnen overkomen bij de ruime veertig minuten aan muziek die Dissocia met dit debuutalbum To Lift The Veil op het menselijk brein afvuurt. Zo heeft je nek de neiging ongecontroleerd heen en weer te bewegen, vliegt de tijd werkelijk voorbij en heb je na afloop van het laatste nummer geen flauw idee meer waar je bent. Maar daarmee lichten we pas een tipje van de sluier.
Dissocia is een Madrileense band en wordt gevormd door twee heren, die we maar al te goed kennen als vaandeldragers van de betere Spaanse metalen. De eerste van de twee is zanger en multi-instrumentalist Daniel R. Flys. Hem kennen we natuurlijk beter als zanger en gitarist bij het melodische Eternal Storm en sinds kort ook als de man die de plek achter de microfoon inneemt bij het progressieve Persefone. Bij Dissocia is hij naast de gitaar en de vocalen ook verantwoordelijk voor de basgitaar en synthesizer. Het tweede heerschap is drummer Gabriel Valcázar, die we kennen van zijn buitenmenselijk drumwerk (het is godverdomme net een machine) bij de brute technische deathmetalband Wormed en de thrashers van Cancer. Muzikaal kunnen we Dissocia dan ook grotendeels scharen onder de progressieve (death) metal. Maar dat zou een iets te simpele categorisering zijn.
Gelijk de bands waar beide heren in spelen, horen we hierin namelijk invloeden uit diverse hoeken. Zo horen we technische gitaarladders, spetterende drumsalvo’s en vettig riffwerk. Daartegenover krijgen we dromerige geluidslandschappen, intrigerend getokkel en groovende uitspattingen die een hoog core-gehalte hebben. Dit maakt dat het album bij vlagen experimenteel en chaotisch is, maar tegelijk heel toegankelijk en meeslepend. Alles bij elkaar kunnen we hier bandnamen aan verbinden als Hypno5e, Between The Buried And Me, Allegaeon en Imminence. Die laatste vanwege de metalcore die we terughoren, maar ook zeker vanuit de filmische vioollijnen die door Paul R. Flys (waarschijnlijk de broer van de zanger) worden toegevoegd. Hier had met gemak nog een veelvoud aan bands aan toegevoegd kunnen worden, want er gebeurt ontzettend veel op het album.
En zo golft het album telkens op en neer door de ingewikkelde materie van de menselijke geest. Op Zenosyne gooit Disscia het tempo omhoog en leunt daarbij sterk op technische death metal. Het sterke refrein, de synthlijnen en andermaal het weergaloze drumwerk maken dit een hoogtepunt op het album. The Lucifer Effect is met acht minuten het langste nummer op het album, maar weet juist het minste indruk te maken. De nadruk ligt hier op de dromerige aspecten, waarbij het tempo grotendeels laag wordt gehouden. Absoluut geen slecht nummer, maar dit had een stuk korter gekund. Evasion vormt de dromerige introductie op afsluiter Out Of Slumber. Als dynamisch niet al het sleutelwoord was voor dit To Lift The Veil, dan kunnen we die zeker op dit afsluitende nummer plakken. De start is heftig progressief, met hoogstaand polyritmisch trommelwerk. Dat gaat over in een donkere passage, met diepe grunts en naargeestige synthesizers. Verder krijgen we nog een sterke groovende sectie met zelfs heavy metal (!) uithalen van zanger Flys. De laatste twee minuten nemen de luisteraard nog even mee door de diepste krochten van het menselijke brein en sluiten het album overtuigend af.
Score:
86/100
Label:
Willowtip Records, 2025
Tracklisting:
- Existentialist
- He Who Dwells
- Samsara
- Zenosyne
- The Lucifer Effect
- Evasion
- Out Of Slumber
Line-up:
- Daniel R. Flys – Zang, gitaar, basgitaar, synthesizer
- Gabriel Valcázar – Drums
Links: