Dimentianon – Collapse the Void
Paragon Records, 2010
Dimentianon is zo’n zeldzame band die wel eens liefhebbers van behoorlijk wat verschillende genres zou kunnen aanspreken. Dit bereikt men door genreoverstijgend, maar vooral erg strak te spelen. Sfeer, techniek en afwisseling zijn allen aanwezig en maken van Collapse the Void een plaat die werkelijk voorbij vliegt. Dit komt helaas ook door de belachelijk korte duur van nog geen 30 minuten.
Return… hakt er meteen in met een strakke blastbeat, en zet de luisteraar ietwat op het verkeerde been. Dit onstuimige begin doet namelijk alles verwachten behalve veel sfeer en subtiele progressiviteit. Deze twee termen zijn echter de steunpilaren van de op black metal leunende muziek. De black metal vormt een heerlijk sterk soepje met ingrediënten als progressieve death metal en vleugjes doom.
Met Fragmented Nostalgia wanen we ons ergens diep in de ruimte. Een galmende piano samen met een synthesizer creëren een moment van rust. Er ontstaat een planetaire sfeer zoals ik de laatste tijd onder andere bij intermezzo’s van uiteenlopende bands als Enslaved en Count Raven heb gehoord.
Met de laatste twee nummers keren we terug naar de metal. Wederom staat sfeer hoog aangeschreven, maar wordt techniek niet geschuwd. Uit alles blijkt dat we hier te maken hebben met rasmuzikanten: spitsvondig drumwerk, melancholische gitaarsolo’s die bij tijd en wijle de snelheidslimiet overschrijden en baswerk dat de boel in het gareel houdt. Ook de vocalen die richting black metal neigen zijn zeer verdienstelijk. Al met al dus een topplaat, maar een cijfer is bijna niet aan de orde door de korte speelduur. Een luistertip is lastig aangezien het niveau constant hoog ligt. Het einde van The Forgotten is echter zo mooi melancholisch dat dit nummer wel het noemen waard is.
Tracklisting: 
- Return…
- Breathe Deep
- Fragmented Nostalgia
- The Forgotten
- All Good Things End
Line-up:
- M. – Vocals
- Salty Z. – Gitaar
- Maureen Murphy – Basgitaar
- Pete Christopher – Drums
Links: