Destroy Humanity – Hypnopompia

Geschreven door op 02-03-2021 om 18:40.

Destroy Humanity, een Belgische metalband, heeft ons een zeer fijne digipack gestuurd en daar vechten we om. Zonder kijken – en er vanuit gaande dat het een deathcore band betrof – sprong ik er op. Op het net vond ik meteen dit terug: Destroy Humanity is a three-headed metalcollective. Heavily influenced by bands like Lamb of God, Machine Head, Pantera,… they bring their own take on the Groove Metal genre. Dat kan ik wel aan.

Negen nieuwe nummers, zoals gezegd, in een verfijnde digi. Om nog maar eens de knip-en-plak-functie aan te wenden,  hier is de uitleg over wat Hypnopompia betekent (volgens de Wiki): ‘Hypnopompie (letterlijk: leidend uit de slaap) is de benaming uit 1903 voor de staat van bewustzijn die soms ervaren wordt in de periode tussen het in slaap zijn en wakker worden…  Hypnopompie is niet hetzelfde als hypnagogie, al heeft het er veel van weg. Beide bewustzijnstoestanden worden ook wel aangeduid als sluimerhallucinaties. Tijdens hypnagogie (bij het inslapen; letterlijk: leidend naar de slaap) probeert het wakend bewustzijn, overwegend het verstand, vat te krijgen op de onlogische beelden en associaties die optreden bij het in slaap vallen. Hypnopompie (bij het ontwaken) behelst juist het omgekeerde… Net als bij hypnagogie ervaren veel mensen tijdens deze staat droomachtige hallucinaties.’

De volgende keer dat ik te laat op mijn werk kom laat ik dus weten dat ik een gevalletje hypnopompie had en nog even met de tijgers een wandeling moest maken in de rozentuin van mijn overleden grootouders.

Er is ook muziek trouwens, ik zou het bijna vergeten. NWOAHM, new wave of American heavy metal dus. Pantera met een heavy metal/nu metal saus, thrashelementen, heel veel core en een minimale lading melodeath. Machine Head en Lamb of God inderdaad, muziek waarbij je je in de pit in een fitnesszaal waant, de catchy refreinen van buiten kent en geduldig wacht op de breakdowns (tijdens Broken wordt die zelfs letterlijk aangekondigd). Stamppotriffs, net voldoende spierballen om stoer te klinken maar nu ook weer niet zoveel dat het niet langer luistervriendelijk is. Hardcore genoeg voor Pro-Pain-fans, rauw genoeg voor Pantera-fans. Je merkt aan de songstructuren dat er gecomponeerd is met een publiek voor ogen, je ziet de weide zo bewegen namelijk, wanneer de viriele en opruiende stukken ingezet worden.

Heel veel diepgang en originaliteit vind ik niet op deze plaat, en dat is eigenlijk niet zo erg. Progressieve metal laat je soms beter over aan progressieve metalbands en een goeie kopie is beter dan een slecht origineel. Ook de productie mocht voor mij iets organischer zijn, maar is nu ook weer niet overdreven klinisch, vooral dankzij de vleselijke strot van voorman Koen en de vele gitaargrooves en soms funky bas. Dan mag de drum wel eens rikketikken en mag er sporadisch djent opduiken. Hypnopompia is gewoon een erg degelijke mainstreammetalplaat die veel associaties zal opwekken bij de gemiddelde Graspopganger, voldoende om de plaat aan te schaffen, voldoende om ‘loszugehen’ en zowel calorieën als frustraties te verbranden. Prima toch?

Score:

77/100

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

  1. Saint of Killers
  2. Grabbing the Cow by Its Tail
  3. Crossroads
  4. Broken
  5. Black
  6. Hereditary
  7. Frozen Window
  8. Killing Yourself to Live
  9. Hypnopompic Hallucinations

Line-up:

Koen – Gitaar, keel
Sander – Bas, keel
Thierry – Drum, keel

Link: