Decadence – 3rd Stage of Decay
Massacre Records, 2008
Mi-jauw! Decadence uit Zweden levert zijn derde album af op Massacre Records. De band die lang geboekstaafd stond als beste labelloze groep heeft de eigen beheer-groep verlaten. Frontvrouw Kitty is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, en de rest van de band weet ook van wanten. De promosheet spreekt van melodieuze death/thrash, dus zonder aarzelen afspelen die handel.
In een hoog tempo gaat de bende van start. Wat direct opvalt is de drum. Een jaren ’80-geluid, gespeeld op een 21ste eeuws race-tempo. Dit wijkt behoorlijk af van wat ik van hedendaagse thrash gewoon ben, vooral qua klank, ook klinkt het niet eens gedateerd. En het tempo blijft hoog. Aangezien ik niet wist wat te verwachten van de vocalen van de lieftallige Kitty, was ik danig benieuwd. Nu, ik kan je zeggen, het is geen Angela Gossow. Deze dame is venijniger, bruter en ruwer. Dit wil ik live wel eens meemaken! Geen gebleir of manwijfklanken, dit is vrouwelijke agressie ten top. Jammie!
De muziek zelf is ook van hoog niveau. Wat ik niet direct verwacht van een Zweedse death/thrash band, is dat ze deze mix brengen. Oude Kreator, gitaarmatig gemengd met Death (denk Individual Thought Patterns). De composities en stijl zijn geheel Duitse thrash. Vooral Kreator dus, maar soms ook beukende Destruction en over the top Sodom stukken. De technische gitaarstukken, vooral het samenspel tussen bas en lead en de prima solo’s, zijn als het ware ter ere van Chuck gebracht. Mooi! Het is tamelijk verrassende vermenging, maar het klinkt natuurlijk en als vanzelf. De thrash versie van Death is het niet helemaal, daarvoor is het te rechttoe rechtaan en niet spitsvondig genoeg. Natuurlijk, het blijven Zweden, dus de intro’s en de overgangen verraden hier en daar wel wat Göthenburg, maar men laat horen dat ze ook andere speelstijlen kunnen brengen. Gelukkig dus, zo weten ze de melodramatiek te vermijden, samen met de vergelijking met Arch Enemy. Slim gedaan van Decadence.
De puzzel is gelegd, de muziek mag er zijn. Ik weet niet of er veel plaats is voor een band als deze, maar volgens mij verdienen ze wel wat aandacht. Wil je de band uitproberen, ga dan voor het derde (en eveneens titel-)nummer, mijn persoonlijke favoriet. Maurice Swinkels van Legion Of The Damned is blijkbaar fan, en dat is bergrijpelijk. Een prima death/thrash-plaat met een hoog toerental, en een eigen gezicht (letterlijk en figuurlijk).
Tracklist:
- Corrosion
- Claustrophobia
- 3rd Stage of Decay
- Theater of The Absurd
- Settle The Score
- Sculpture
- Invert
- Endgame
Line-up:
- Metallic Kitty – Vocals
- Kenneth Lantz – Guitar
- Simon Galle – Guitar
- Joakim Antman – Bass
- Erik Röjås – Drums
Links: