Dead End – Forever Is Not Eternal: Recordings 1990-1993

Dead End… ah, de naam alleen al roept al zoveel herinneringen op. Als broekie van veertien, vijftien jaar, voor het eerst op pad in kleine zweterige zaaltjes en jongerencentra, het eerste biertje, het eerste vriendinnetje, muziek luisteren en over ouwehoeren, en vrienden maken, want sommige dingen zijn wél “eternal”…

Als je in de begin jaren negentig van vorige eeuw ronddoolde net als ik dan weet je het wel. Elke regio had wel zo’n lokale band op weg naar grote dingen: Pestilence, Asphyx, Gorefest, The Gathering, Pentacle, noem ze maar op. Bij ons in de regio had je de band Dead End. En die stonden bekend om hun ontzettend lekker pot death metal! Begonnen als viermansformatie maar naarmate er meer personen bij kwamen werd de machine logger en zwaarder: bij vijf personen was de stijl al verschoven naar doom en toen er voor de derde demo EP een toetsenist/violist bij kwam, kwam het zelfs in de buurt van gothic (en dan niet van die treurig jengelende jongens en meisjes in zwarte jurken gothic maar zwaar, lomp en melancholisch). 

Op deze compilatie staan de drie releases die de band uitbracht voor hij rond 1994 voor de eerste keer stopte: demo Tales… uit 1991, demo Purify uit 1992 en EP Wartime In Eden uit 1993. Van alle drie de opnames zijn de originele master banden teruggevonden en voor deze release geremastered in 2014. In het CD-boekje staan naast veel oude foto’s ook de verhalen van originele bandleden hoe zij deze tijd ervaren hebben en hoe deze verzameling tot stand is gekomen.


Als (zwarte) kers op de taart zijn alleen op de CD-versie ook nog drie live-nummers toegevoegd. Op de vinylversie (die dit jaar pas uit kwam, wat gevierd wordt met deze recensie) zal daar geen plek meer voor zijn geweest aangezien de drie demo’s bij elkaar al bijna een heel uur muziek bevatten.

Deze live-opnames zijn gemaakt in 1992 in Staddijk in Nijmegen als voorprogramma van Pestilence. Gewoon door iemand met een cassetterecordertje in het publiek, zo ging dat toen. En ja, dat kan zo’n microfoontje niet heel goed hebben, en ja, er staat altijd wel iemand in de buurt die liever tegen zijn maten over zijn nieuwe brommer staat te schreeuwen, maar dat maakt het potverdorie (beschaafd he?) wel authentiek. Alsof je er zelf bij was! 

Maar dan de muziek. Was het nodig om deze archeologische schatten op te graven om ze weer op de mensheid los te laten? Jazeker! Het was gewoon ontzettend goede muziek voor die tijd! En schrap dat ‘voor die tijd’ ook maar. De nummers kunnen zich zeker nog steeds meten met wat er hedendaags voorbijkomt aan death/doom. De remastering helpt inderdaad wel om het geluid naar huidige standaard te krijgen maar feit is dat alles wat je te horen krijgt al meer dan negenentwintig jaar op een band stond. Het schuurt en het stampt, het dendert en het gromt. Het rammelt soms ook nog een beetje maar dat maakt het eerlijk.  

Wat mij een raadsel is, is waarom de demo’s er in omgekeerde volgorde op zijn gezet. De verzameling begint dus heerlijk traag met het nummer Angelthing van de EP Wartime In Eden. Mooie harmonieuze gitaarlijnen van broeders Eef en Jeroen, een slepende basis van drummer Günther en bassist Alwin, de rauwe grunts van Micha en de snerpende violen van Paul. Dead End trekt ons mee de diepte in en pas bij het prachtige A Dreamer’s Lament beseffen we pas hoe diep… 

Waarna demo Purity aan de beurt is. Dit vind ik persoonlijk het sterkste deel van de verzameling. Als je me dit had laten horen en had gezegd dat dit een oude demo van Obituary was dan had ik het geloofd. De langzame partijen met dubbelstemmige gitaren, en dan ineens een uitbarsting in dubbel-bass drummerige snelheid. Nog steeds à la Obituary hè, verwacht geen Morbid Angel tempo’s. Het nummer Shroud bevat een mooi, doomy gesproken stuk en is sowieso het langzaamste nummer van dit blok. Dit is ook één van de live nummers en ook het nummer Bleeding van deze demo staat in de live registratie. Dat is er dan één van: één , twee, drie, vier: gas erop! Een echte live-kraker maar ook de studioversie mag er zijn! 

Als derde de eerste demo Tales… Oude school death metal. (<– punt) Al zitten hier ook al de eerste doomstukken in. Als je dit deel hoort, dan snap je hoe snel deze band is gegroeid. Het zit hier allemaal nog redelijk eenvoudig in elkaar maar alles klopt. Hier zat je vroeger met je kop, waarop nog een volle bos haar prijkte, met je walkmannetje naar te luisteren. Cassettebandjes die zo vaak gekopieerd waren dat je soms niet eens in de gaten had dat je op ruis stond te headbangen maar dat mocht de pret niet drukken. Gewoon lekker een bak herrie aan de kop! En dat geldt ook voor de laatste drie live-nummers op het album. Zoals ik al heb gezegd: alsof je er zelf bij was! En omdat de biertjes toen nog een stuk goedkoper waren, kun je je misschien niet meer alles herinneren en daar helpt deze verzameling dan weer mooi mee! Een indrukwekkende impressie uit de Nederlandse metal geschiedenis en een onuitwisbare jeugdherinnering… 

Label:

Vic Records, 2015

Tracklisting:

  1. Angelthing
  2. Forever
  3. This Heresy
  4. Dreamers Lament
  5. Purity
  6. Shroud
  7. Revelations
  8. Bleeding
  9. Marked
  10. Joke
  11. Journey To Midian
  12. Tales From The Real Life
  13. Shroud (live)*
  14. Bleeding (live)*
  15. Marked (live)*

Line-up:

  • Micha van de Ven – Zang
  • Eef van Riet – Gitaar
  • Jeroen van Riet – Gitaar
  • Günther Weerepas – Drums
  • Alwin Roes – Bas
  • Paul – Viool & keyboards

Links: