Dark Tranquillity – Where Death Is Most Alive
Century Media, 2009
Ja, ze hadden er al eentje, maar daar waren ze niet tevreden over. Live Damage zat (zoals je al kon lezen in het interview) destijds in het tour-pakket en daarbij had Dark Tranquillity niet veel in de pap te roeren. Ditmaal zou het anders zijn. Ditmaal is het anders.
Alles in eigen handen, professioneel Fins team achter de schermen en go. Dark Tranquillity koos voor Milaan als setting, een plaats waar ze volgens henzelf altijd schitteren. Aan de intro met beelden van de fans te zien is dit inderdaad zo. Net als tijdens de live-cd van Dark Funeral, De Profundis Clamavi Ad Te Domine in Zuid-Amerika, is het lachen geblazen met het accent van de fans (Dark Trankielliettie, Dark Trankielliettie…). Meteen daarna barst het feest los met The Treason Wall. Meteen kippevel. Schitterend nummer dat perfect uit de verf komt. Vooral het melodische gitaarwerk is live uitmuntend te noemen. Het zelfde verhaal bij vele nummers, die niet veel afwijken van de reguliere versie. Hier en daar hoor je een alternatieve passage (The Lesser Faith). Storen doet dat allesbehalve, je kijkt des te meer op van de gebrachte speeltechniek. Enkel het stemgeluid valt me soms wat tegen omdat die op cd zo overtuigend afwisselend clean en bruut klinkt. De set staat bol van de emoties, zonder echt stil te vallen. Lost To Apathy is een voorbeeld van hoe je als metalband kunt uitblinken in emotionaliteit zonder echt alle agressie overboord te gooien, ook live. Waarschijnlijk is het daarom dat ze in Italië wel weg kunnen met deze band. Een prima optreden die van begin tot einde de aandacht er bij houdt en zowel kan dienen als kijkmateriaal als als achtergrondmuziek tijdens dagdagelijkse activiteiten.
De tweede schijf begint met een documentaire over de band. Leuk om te zien, zeker wanneer je muzikant bent of in grote mate een human interest-persoon bent. Je ziet ook live video’s van het prille begin, uit 1991 in de oefenruimte, toen Dark Tranquillity nog bij de jonge garde behoorde. Ik vind er zelf weinig aan maar het is verplichte kost bij een dvd tegenwoordig. Als afsluiter zie je nog eens alle clips en video’s. In dit geval is ‘t bijzonder leuk om ze alle zeven na elkaar te kunnen bekijken. De clip van Terminus (Where Death is Most Alive) had ik nog nooit gezien en is grappig, aangezien de bandleden vervangen zijn door LEGO-mannetjes.
Al bij al een zeer goede dubbel-dvd. Deze heb ik enkele malen direct na elkaar bekeken, dus het is vervelingsvrij, neem het van mij aan. Verwacht geen brutaliteiten, maar al de rest… wel.
Tracklisting:
DVD 1:
- Intro
- The Treason Wall
- The New Build
- Focus Shift
- The Lesser Faith
- The Wonders At Your Feet
- Lost To Apathy
- FreeCard
- Inside The Particle Storm
- Nothing To No One
- Edenspring
- Insanity’s Crescendo
- Lethe
- Dreamlore Degenerate
- Misery’s Crown
- ThereIn
- My Negation
- Yesterworld/Punish My Heaven
- The Mundane And The Magic
- Final Resistance
- Terminus (Where Death Is Most Alive)
DVD 2:
- Out Of Nothing – The DT Documentary
- ThereIn (Promo Video)
- Monochromatic Stains (Promo Video)
- Lost To Apathy (Promo Video)
- The New Build (Promo Video)
- Focus Shift (Promo Video)
- Terminus (Where Death Is Most Alive) (Promo Video)
- Misery’s Crown (Promo Video)
- Only Time Can Tell (1991)
- The Dying Fragment Of An Elderly Dream (1991)
- Soulbreed (1991)
- Yesterworld (1992)
- Alone (1992)
- My Faeryland Forgotten (1992)
- Nightfall By The Shore Of Time (1992)
- Skywards (1992)
- Shadow Duet (1994)
- Crimson Winds (1994)
- Razorfever (1997)
- Constant (1997)
- Tongues (1997)
- Feast Of Burden (2001)
- Indifferent Suns (2002)
- The Sun Fired Blanks (2002)
- Hours Passed In Exile (2002)
- Damage Done (2004)
- One Thought (2004)
- The Endless Feed (2007)
- Blind At Heart (2007)
Line-up:
- Mikael Stanne – Vocals
- Niklas Sundin – Guitar
- Martin Henriksson – Guitar
- Daniel Antonsson – Bass
- Martin Brändström – Keyboards, Electronics
- Anders Jivarp – Drums
Links: