CrossRoad – Funeral Path

Geschreven door op 23-04-2024 om 19:00.

Het uit Polen afkomstige CrossRoad komt met zijn debuut Funeral Path voor de dag. Heavy-geïnspireerde doom in de voetstappen van de legendes Pentagram, Trouble en Black Sabbath, aldus de promotekst. Dit Funeral Path heeft acht nummers (waarvan één Mech-cover) te bieden en duurt in zijn geheel vijfendertig minuten. Volgens de promo is er sprake van een unieke insteek ten aanzien van het doomgenre, wat dat dan ook moge betekenen. Ik ga er zo direct achter komen, om het vervolgens te beschrijven voor u.

 
Met het intro Preparing The Stake trappen de heren Funeral Path smaakvol af. Een wenende heks of vrouwmens (?) is hoorbaar, naast de akoestisch tokkelende gitaar op een regenachtige achtergrond. Torchfire Punishment is dan het eerste volwaardige nummer en laat inderdaad klassieke doom horen, die we als zodanig herkennen van de eerder genoemde bands. De zang is qua uitspraak nogal ondefinieerbaar, waarbij ik mij afvraag of dit te wijten is aan het Poolse accent, of met opzet zo in elkaar is gestoken. De vervorming kan ook veroorzaakt worden door de echo die aan de vocalen is toegevoegd. Het is een klassieke, doch eigenaardige opstart, die de band verder zet met Succubus. De gitaarloopjes doen mij nog het meest denken aan Black Sabbath,dus wat dat betreft heeft de bijgesloten promotekst niet gelogen. De geïntegreerde thrash is even knap als merkwaardig moet ik zeggen, waarna de band ook ruimte maakt voor een gitaarsolo. Cross The Road klinkt in eerste instantie een stuk onheilspellender, met name door de dreigende gitaarriffs. De vocalen zijn nu voor mijn gevoel wel iets duidelijker en het gitaarwerk weet ook wel te overtuigen. Toch heeft de band mij tijdens een aantal passages nog niet helemaal mee.

Het titelnummer klinkt dan weer goed doordacht, met een prominente rol voor de basgitaar en de vocalen. Mooi, maar de band musiceert wel wat aan de veilige kant, al is de laatste minuut van dit nummer met een twist en wederom een gitaarsolo wel goed uitgevoerd. The Hangman kan mij ondanks het swingende begin niet helemaal bekoren. En helaas beginnen de zanglijnen mij nu ook wel wat te storen. Het ligt vaak net niet helemaal lekker in het gehoor. Tijd voor de cover van de Poolse rock/heavy-band Mech: een nummer in de moedertaal. Piłem Z Diabłem Bruderszaft klinkt al een heel stuk pakkender, misschien ook wel mede veroorzaakt door het zingen in de eigen taal. Er is ook sprake van een coherente samenhang, iets wat tijdens de eigen nummers nog wel eens wil ontbreken. De band doet nog een allerlaatste poging met een aantal aardige riffs en het nodige drama gedurende Coven In The Moonlight. Ik blijf helaas een beetje op mijn honger zitten, hoofdzakelijk vanwege de anonieme insteek. De band levert gewoonweg niet wat de tekst uit de promo in eerste instantie beloofde. Misschien dat de doorgewinterde doom of heavy-fan met teveel tijd hier nog wel een aardig schijfje aan heeft, maar voor mij persoonlijk is het allemaal wat aan de magere kant.

Score:

55/100

Label:

Nine Records, 2024

Tracklisting:

  1. Preparing The Stake (Intro)
  2. Torchfire Punishment
  3. Succubus
  4. Cross The Road
  5. Funeral Path
  6. The Hangman
  7. Piłem Z Diabłem Bruderszaft (Mech cover)
  8. Coven In The Moonlight

Line-up:

  • Dave The Grave – Gitaren, vocalen
  • Shutter – Gitaren
  • Weezle – Drums
  • Ausen – Bas

Links: