Het Britse Countless Skies maakt melodic death metal met een progressief sausje. De heren laten zich zogezegd inspireren door hun Scandinavische melodeath-helden en zeg je Scandinavische melodeath dan zeg je In Flames, At The Gates en Dark Tranquility. Bij het aanzetten van de plaat is het meteen duidelijk dat Countless Skies hier inderdaad de mosterd haalt. De helft van de mosterd dan. Het andere deel wordt gehaald bij andere genres en dat smaakt naar meer.
De single Tempest, die reeds in 2018 werd uitgebracht, opent het album en laat meteen horen wat we kunnen verwachten van het album: kwaliteit. Het is melodeath die zich kan meten aan de gevestigde namen in de scene. Uitermate goede cleane en gruntende vocalen, melodisch gitaarwerk en een rammende drummer. Er wordt echter ook de tijd genomen om de luisteraar wat rust te gunnen. Het echte beukwerk wordt afgewisseld met rustige stukken bestaande uit cleane gitaren en piano wat erin resulteert dat het nummer meteen een stuk meer diepgang krijgt.
Op het daaropvolgende Summit klinkt de muzikale diversiteit van het album verder door. Het begint episch en atmosferisch met een stuk wat sterk aan Devin Townsend doet denken. Iets wat wel vaker op het album gebeurt. Ongetwijfeld zal ook de Canadees een inspiratiebron zijn geweest. Verder zijn er ook nog wat blackmetalinvloeden te horen die uitmonden in een rustige tussenstuk om vervolgens episch af te sluiten. Het zorgt voor een interessant geheel wat elke seconde blijft boeien.
De titeltrack vormt de hoofdmoot en hoogtepunt van het album met een twintig minuten durend epos verdeeld in drie delen. Hoewel op het hele album de Göteborg-sound goed te horen is, moet het in deel één van het titelnummer wat noordelijker in Zweden gezocht worden, namelijk bij de grootmeesters van Opeth (uit Stockholm). Deel één van het nummer lijkt alsof het rechtstreeks van één van Opeths albums uit het begin van deze eeuw komt. De tijd waarin de band nog death metal maakte, maar al wel meer de progressieve kant uitging. Eenieder die nog steeds niet over het gemis van die grunts in combinatie met de prachtige melodieën heen is wordt aangeraden om Glow aan te zetten.
In de rest van de het titelnummer horen we een combinatie van verschillende stijlen, waarbij de melodeath weer meer de boventoon gaat voeren. Het pakt het goede uit het genre, zoals de combinatie van sterke melodieuze cleane vocalen met grunts, maar laat het niet verworden tot de gezellige ‘polonaise’ death metal die hevig leunt op (te) vrolijke melodielijnen. Hoewel bepaalde delen zeker een euforische stemming in zich bergen, wordt het geheel goed afgewisseld met meer deprimerende melodielijnen die meer progressief van aard zijn.
Concluderend: Glow is een uitstekend werk geworden. Het weet de beste aspecten van verschillende bands te combineren tot een coherent diepgaand album. Het is het ideale album voor mensen die het melodieuze van de Göteborg-scene zeer weten te waarderen maar daarnaast ook zoeken naar iets wat toch wat meer ballen en muzikale diepgang heeft.
Score:
83/100
Label:
Willowtip Records, 2020
Tracklisting:
- Tempest
- Summit
- Moon
- Zephyr
- Glow part 1
- Glow part 2
- Glow part 3
Line-up:
- Ross King – Vocalen en gitaar
- James Pratt – Gitaar
- Phil Romeo – Vocalen en basgitaar
- Nathan Robshaw – Drums
Links: