Comatose Vigil – Fuimus, non Sumus…
Solitude Productions, 2011
Tja, wat moet er nog gezegd worden over de funeral doom-band Comatose Vigil uit Rusland. Sinds hun debuut Not a Gleam of Hope is zowat alles verplichte kost voor de funeral doom-liefhebber en is een review eerder een signaal om de buidel open te trekken dan om grondig uit te pluizen of hij al dan niet de moeite is. Bij Fuimus, non Sumus… is dat niet anders.
Drie nummers van dik twintig minuten zorgen voor een comateuze toestand van je neurotransmitters. Een leegloop van gevoelens van gelukkig zijn is het gevolg van deze extreem uitgesponnen afdalingen. Dit is een uitstekend middel tegen de gevolgen van teveel MTV-kijken. Comatose Vigil‘s nieuwste is in vergelijking met de andere albums minder voorzien van de indrukwekkende grunt en meer van sfeervolle keys, wat op zich zeker geen reden is tot klagen, het zorgt namelijk voor een afwisselend geluid binnen het ondraaglijk zware karakter en oeuvre van de band. Het mag dan wel iets minder in de lijn van mijn hoogste (of diepste) funeral doom-verlangens liggen, dit komt zeker in de categorie topbands in het subgenre te zitten. Aanraders voor fans van het Belgische Until Death Overtakes Me of het Nederlandse Wijlen Wij.
Tracklist:
- Fuimus, non Sumus…
- Autophobia
- The Day Heaven Wept
Line-up:
- ViG’iLL – Guitars, Bass
- Zigr – Keyboards
- A.K. iEzor – Drums, Vocals
Links: