Soms weet je echt niet waar je naar zit te luisteren. Ik zweer het, hoeveel keer er ook “experimenteel” in de promosheet staat en hoeveel er ook Strange in de bandnaam staat, soms weet je echt niet waar je zit naar te luisteren. Soms weet je zelfs niet hoe je moet lezen wat er staat. Alsof het allemaal nog niet moeilijk genoeg is om je staande te houden in een wereld vol verandering waar SQL een taal is en WAP in de verste verte niets met Worst Appelmoes en Patat(ten) te maken heeft. De man achter deze band is een “indignado/urban indigenous person”, van de Alaskan Archipelago to the Appalachians. Ik denk dat we die in het Nederlands Aleoeten noemen. Hij is naar beneden gekomen om zijn verhaal te vertellen, op een steeds gesofisticeerdere manier. Beseffende dat er dus een nóg minder gesofisticeerde manier bestaat dan ᎤᎦᎾᏍᏛ ᎠᏎᎩ ᎤᏓᏖᏗ Vol 1 om muziek te maken, verlies ik mezelf steeds verder in de verzakking die mijn bewustzijn doormaakt na het horen van de eerste tonen van dit onwezenlijk evenement.
Black indigenous solidarity forever.
Fuck the state so long as it stands.
Label:
Eigen beheer, 2021
Tracklisting:
- Cold Moon Strange Heart
- Assistant Spirit
- Damp Fog Lingers… (Cave After Cave of Trophied Remains)
Line-up:
- Onbekend
Link: