Cold Moon Strange Heart – ᎤᎦᎾᏍᏛ Ꭰ⁠Ꮞ⁠Ꭹ⁠ Ꭴ⁠Ꮣ⁠Ꮦ⁠Ꮧ Vol 1

Soms weet je echt niet waar je naar zit te luisteren. Ik zweer het, hoeveel keer er ook “experimenteel” in de promosheet staat en hoeveel er ook Strange in de bandnaam staat, soms weet je echt niet waar je zit naar te luisteren. Soms weet je zelfs niet hoe je moet lezen wat er staat. Alsof het allemaal nog niet moeilijk genoeg is om je staande te houden in een wereld vol verandering waar SQL een taal is en WAP in de verste verte niets met Worst Appelmoes en Patat(ten) te maken heeft. De man achter deze band is een “indignado/urban indigenous person”, van de Alaskan Archipelago to the Appalachians. Ik denk dat we die in het Nederlands Aleoeten noemen. Hij is naar beneden gekomen om zijn verhaal te vertellen, op een steeds gesofisticeerdere manier. Beseffende dat er dus een nóg minder gesofisticeerde manier bestaat dan ᎤᎦᎾᏍᏛ Ꭰ⁠Ꮞ⁠Ꭹ⁠ Ꭴ⁠Ꮣ⁠Ꮦ⁠Ꮧ Vol 1 om muziek te maken, verlies ik mezelf steeds verder in de verzakking die mijn bewustzijn doormaakt na het horen van de eerste tonen van dit onwezenlijk evenement.

Black indigenous solidarity forever.

Fuck the state so long as it stands.

Oké, anarchie dus. Niet enkel qua overtuiging, ook qua muziek. Ik kon bij de eerste luisterbeurten eigenlijk geen onderscheid maken tussen de stem en hetgeen ik dacht dat gitaren waren. De vraag stelt zich of het überhaupt gitaren zijn. Het zal wel te maken hebben met het concept: een verhaal dat is gebaseerd op de inheemse geschiedenis van het begraven van mensen in grotten, mummificatie van stamhoofden en krijgers in het noorden, het Dodenfeest, natuurlijk gemaakte gifstoffen in het hele land en queer/transpersonen of twee spirituele mensen (Asegi Utsidhi of ‘degenen met een vreemd hart’). Ik neem het zo over, ik zweer het, letterlijk. De muziek op zich klinkt als een combinatie van Striborg, Lord Matzigkeitus, een vleesmolen en tinnitus, zowaar een waardige concurrent voor de inzending van Nederland op het zonet afgelopen Eurovisiesongfestival 2021. Wellicht moet je een vorm van meditatieve staat bereiken of bijbehorende psychedelica innemen om deze muziek tot zijn recht te laten komen. Helaas heb ik geen van beide tijdens het beluisteren van deze EP en blijf ik met een ongemakkelijk gevoel achter.

Label:

Eigen beheer, 2021

Tracklisting:

  1. Cold Moon Strange Heart
  2. Assistant Spirit
  3. Damp Fog Lingers… (Cave After Cave of Trophied Remains)

Line-up:

  • Onbekend

Link: