Children of Bodom – Relentless Reckless Forever

Children of Bodom – Relentless Reckless Forever
Spinefarm Records, 2011

Children of Bodom. Waar is de tijd dat ik dweepte met hun debuutplaat, waar is de tijd dat ik als trouwe Hatebreeder helemaal vooraan ging staan toen ze Graspop onveilig kwamen maken. Door de jaren heen, en dan vooral na hun album Hate Crew Deathroll, ben ik stilaan afgehaakt. De herhalingsoefeningen, het rockband-imago, het singalong gehalte… Het werd me een beetje teveel. Echter, na de nieuwste single Was It Worth It? kreeg ik opnieuw zijn in een Bodom-avontuurtje (ondanks de volgens mij veel te hippe clip met de extreem veel te hippe skaters). Of het de moeite waard was?

Achteraf bekeken houd ik er gemengde gevoelens aan over. Op zich goed nieuws, want een compleet negatieve ervaring, daar hield ik rekening mee. Ondanks het hoge rockgehalte (Not My Funeral) krijg je opnieuw veel Bodom voor je geld. Virtuoos gitaar- en keyboardspel (Shovel Knockout), catchy riffs en riedels (Relentless Reckless Forever) en ja, zelfs een krachtig stukje retro Death Crew met Northpole Throwdown. Helaas draait ook de cliché-molen wat rondjes mee in de vorm van het gezapige Roundtrip to Hell and Back en draait het meer dan eens wel erg veel rond het refrein in plaats van rond de muziek. Maar echt klagen, nee, daarvoor is de klasse te sterk aanwezig.

Op het einde van Relentless Reckless Forever feesten we nog even door met een cover. Deze keer geen Britney Spears of Andrew WK maar een over the top-nummer van Eddie Murphy in de vorm van Party All The Time. Op zich is er weinig aan deze versie, maar het wordt omgevormd tot een überkleverig nummer met een soort Billy Idol-rockattitude. Het staat Children Of Bodom anno 2011 wel. En daarmee leg ik de essentie nog eens bloot van deze Finnen. De metalsound mag er dan wel zijn, Children Of Bodom is heden ten dage een hardrockband met virtuoze muzikanten die nu en dan nog eens alle remmen losgooien en the pedal to the metal duwen. Ik verwacht in de toekomst een soort W.A.S.P.-status voor deze band, zeker wanneer ze in Amerika op de deur blijven hameren. Fans van het eerste uur worden er niet blijer van, maar ik ben er vrijwel zeker van dat de band er zich niets van aantrekt en zieltjes zal blijven winnen, zeker onder het jonge volkje.

Tracklisting:

     cob

  1. Not My Funeral
  2. Shovel Knockout
  3. Roundtrip To Hell And Back
  4. Pussyfoot Miss Suicide
  5. Relentless Reckless Forever
  6. Ugly
  7. Cry of the Nihilist
  8. Was It Worth It?
  9. Northpole Throwdown
  10. Party All The Time (Eddie Murphy cover)

Line-up:

  • Hankka Seppälä – Vocals, Bass
  • Roope Latvala – Guitar
  • Alexi Laiho – Lead Vocals, Lead Guitar
  • Jaska Raatikainen – Drums
  • Janne Wirman – keyboards, Synths

Links: