Ceremony – Still, Nothing Moves You
Bridge Nine, 2008
Als je het broekie van ZwareMetalen bent, krijg je wel eens cd’s opgestuurd waar je niet om gevraagd hebt. Welnu, gewoon een paar luisterbeurten extra geven, en je kunt er vast wel wat mee, zou je zeggen. Niet met de nieuwe Ceremony dus, die voor het ongetrainde hardcore/punk-oor een flinke uitdaging biedt.
Mijn hardcore kennis beperkte zich voorheen tot een enkele Madball, Hatebreed of Born from Pain. Met punk ging het al helemaal niet verder dan NOFX of Rancid. Geen gemakkelijke klus dus.
Ceremony heeft echter een positieve indruk op mij gemaakt. De eerste luisterbeurten waren wat pittig, maar daarna begon er wat te dagen. Still Nothing Moves You bevat een flinke dosis duistere agressie, die tot uiting komt in razende hardcore/punk doseringen (denk aan de agressie van een Dillinger Escape Plan). Precies, doseringen, want lang duren de nummers niet. Wat op mij nog eens een stuk indrukwekkender overkwam was de manier waarop Ceremony zijn agressiestoten afwisselde met precies van dezelfde neerslachtigheid voorziene mid-tempo stukken. Geen rustpunten dus! Er hangt bijna een neurosiaanse sfeer in stukjes als Plutocratic Swine Rake (het boekje beweert echter dat dit nummer Vagrant heet).
Verder kan ik wel inzien dat deze cd van een agressie voorzien is die je niet dagelijks tegenkomt. Met de sfeer zit het ook goed, waardoor ik alleen maar kan concluderen dat dit een verdraaid goed schijfje is! I won’t be skullfucked by faith! Nou duidelijk?
Tracklist:
- Dead Moon California (Midnight in Solitude)
- The Difference Between Looking and Seeing
- Eraser Making It’s Way to It’s Only Job
- He -God- Has Favoured Our Undertakings
- A Blight on Mental Health
- Plutocratic Swine Rake
- Vagrant
- Twenty Four Hour Fever Watch
- Entropy: No Meaning is Also an Answer
- Carrying Flowers
- In Facile
- Overcast
- Birth. Conspire. Be Upset.
- Uneven Pavement
- Fading Sounds of Your Life
Links: