Cavalera Conspiracy – Pandemonium
Napalm Records, 2014
De Sepulturabroers Max en Igor Cavalera vierden hun hereniging in 2007 met het snoeiharde Inflikted van hun project Cavalera Conspiracy. De heerlijk groovende death-/thrashmetal veegde de vloer aan met de overgebleven inhuurkrachten die onder de naam Sepultura actief bleven. Helaas viel opvolger Blunt Force Trauma in 2011 wat tegen. Tijd om de zaken recht te zetten met album nummer drie: Pandemonium.
Wat opvalt ten opzichte van de vorige twee albums is de enorme snelheid van de muziek op dit werkje. Wat gaan de Cavalera’s en hun kompanen Marc Rizzo (gitaar) en Nate Newton (bas) hard op deze plaat. Max heeft de laatste tijd veel naar grindcore geluisterd en de snelheid van een Pig Destroyer en een Aborted beviel ‘m wel. Fuck the Groove was de werktitel van Pandemonium en de gedachte daarachter wordt volledig duidelijk bij het beluisteren van het resultaat. Wie deze ruim vijftig minuten durende tornado van geluid voor de eerste keer heeft doorstaan, zal verlangen naar een kabbelend beekje en ruisende bomen om mentaal weer even tot rust te komen. Naast het vervangen van de groove door snelheid, valt verder Max zijn manier van zingen op. De Braziliaan brult zo diep dat het herinneringen oproept aan de eerste Sepulturaplaten. Hier en daar neigt het zelfs naar blackmetal.
De grote vraag is echter of Pandemonium een goed album is. Het korte antwoord: ja. Maar het is geen Inflikted. Max is er zelf uitermate tevreden mee, maar Pandemonium klinkt blikkerig en de zang is te veel weggedrukt in de mix. Veel materiaal is live opgenomen in een geïmproviseerde thuisstudio en dat zorgt weliswaar voor hoorbare spontaniteit maar geeft ook het gevoel dat Pandemonium een haastklus is geweest. Dat komt ook doordat de songs veel op elkaar lijken: er wordt in sneltreinvaart opgebouwd naar het refrein dat vooral bestaat uit het brullen van de songtitel.
Pandemonium kent geen rustpunten en de broertjes permitteren zich slechts weinig uitstapjes buiten het rammen en beuken. Hier en daar klinken er geluidseffecten (I, Barbarian krijgt er een industrial, of zo u wilt Nailbomb-sausje door) of een flamencogitaar en Marc Rizzo mag af en toe soleren, maar de plaat raast maar door en is daarom eigenlijk te lang. De laatste twee nummers, Deus Ex Machina en Porra, klokken samen meer dan twaalf minuten en zijn echt overbodig na alle agressie die daarvoor op de luisteraar is uitgestort. Toch is Pandemonium een aanrader voor iedereen die van snelle thrashmetal houdt of standaard alles slikt dat Max Cavalera de wereld inslingert. De man is inmiddels al 45 jaar maar zijn liefde voor harde, agressieve muziek klinkt duidelijk door op Pandemonium. Dat heilige vuur maakt van Pandemonium gewoon een goede plaat.
Tracklisting:
- Babylonian Pandemonium
- Banzai Kamakazi
- Scum
- I, Barbarian
- Cramunhão
- Apex Predator
- Insurrection
- Not Losing the Edge
- Father of Hate
- The Crucible
- Deux Ex Machina
- Porra
Line-up:
- Max Cavalera – Vocalen, Gitaar
- Marc Rizzo – Gitaar
- Nate Newton – Bas
- Igor Cavalera – Drums, Percussie
Links: