Carved In Stone – Wafts Of Mist & The Forgotten Belief

Achter Carved In Stone schuilt de Duitse Ilona “Swawa” Jeschke. Deze dame heeft wat ervaring in de metalwereld (momenteel maakt ze deel uit van het mij onbekende Taunusheim) en brengt met dit Wafts Of Mist & The Forgotten Belief haar vierde soloalbum uit. Ze staat in voor alle instrumenten en zang en brengt ons mystieke folk met een stevige songwriter-insteek. 

Van zodra opener Night zich laat horen, moet ik aan het debuut van Hagalaz’ Runedance denken (alter ego van Andrea Meyer, die dit jaar om het leven kwam bij een aanslag in Noorwegen). Andrea’s muziek en stemgebruik is echter rauwer en meer doorleefd, met een sterke paganistische sfeer. Dit Carved In Stone is meer op sfeer gericht en klinkt veel lieflijker en ingetogen. Eerder Enya dan Tenhi of Empyrium (ten tijde van Where At Night The Wood Grouse Plays) dus.

De referentie naar Hagalaz’ Runedance wordt naarmate het album vordert minder sterk. Dit album past perfect zowel bij rustig herfstweer als de lichtjes van de kerstboom. De opener en het daaropvolgende The Moth And The Star kunnen mij wel bekoren, de piano is een toegevoegde waarde bij de akoestische gitaar die verder vaak als enig instrument de stem van Swawa begeleidt. 

Enkele nummers zijn me net iets te lieflijk of te eenvoudig, zoals Geschwisterblut. Daardoor is de klik, die er bij de eerste nummers toch wel was, afwezig. Uit de titel kan je trouwens opmaken dat er zowel in het Engels als Duits gezongen wordt. De afwisseling van Engels naar Duits en terug van het ene nummer naar het andere werkt naar mijn gevoel niet altijd even rimpelloos. Na een aantal luisterbeurten stoort dit echter minder.

Het daaropvolgende Zwielicht komt dan weer veel beter binnen met mooie, sfeervolle stemharmonieën. Dit wordt opgevolgd door It Is Me, dat opvalt met een bijna poppy, meer energiek refrein, maar qua stijl nogal breekt met het voorgaande en volgende nummer (Winterabend), en eigenlijk de rest van het album.

En zo gaat het album verder: de overgrote meerderheid van de nummers ademen een rustige mystiek uit en klinken vaak wat melancholisch, zonder de kaart van uitgesproken droefenis te trekken. Deze zorgen voor een aangename, rustgevende luisterervaring. De manier waarop de nummers elkaar opvolgen, is daarentegen soms wat ongelukkig. 

Luistertips verderop in het album zijn Longing For Home, dat iets dynamischer is, en Ruins, dat keyboard als begeleidend instrument heeft en waarin Swawa hoger zingt dan in de meeste nummers, waardoor dit mede dankzij de hogere emotionele intensiteit voor een welkome afwisseling zorgt. Dit had wat mij betreft gerust wat vroeger tussen een aantal van de gelijkaardig klinkende nummers geplaatst mogen worden. 

Is dit album dan een goed idee als kerstcadeau? Dark folk à la Tenhi is dit dus zeker niet. Maar als je al tot hier gelezen hebt, ga ik ervan uit dat dit soort muziek je al een beetje ligt en je bij de vermelding van Enya niet meteen in de gordijnen gesprongen bent. Ben je wel te vinden voor dergelijke uitstapjes, dan vind je op Wafts Of Mist & The Forgotten Belief heel wat te genieten, met een aantal spijtige schoonheidsfoutjes. 

Score:

78/100

Label:

Schwarzdorn Production, 2021

Tracklisting:

  1. Night
  2. The Moth And The Star
  3. Geschwisterblut
  4. Zwielicht
  5. It Is Me
  6. Winterabend
  7. To Fantasy, Mother Of Dreams
  8. Die Zwei Raben
  9. Longing For Home
  10. Nächtlicher Tanz
  11. The Forgotten Belief
  12. Ruins
  13. Im Saal voller Licht

Line-up:

  • Swawa – Alles

Links: