Carrion Vael – Abhorrent Obsessions

Soms valt er bij het beluisteren van een band niet te ontkomen aan een vergelijking te maken met andere bands. Overkomsten zijn dan zo duidelijk, dat je niet anders kunt één of meerdere bands als invloed te noemen. Op zich geen enkel probleem natuurlijk; door een vergelijking te maken heeft menig lezer snel een beeld van het gebodene. Het nadeel is wellicht dat er snel geroepen zal worden, dat het ontbreekt aan originaliteit. Originaliteit… Laat dat nou een term zijn die op zich heel interessant is, maar waar soms ook wel heel gemakkelijk naar gegrepen wordt als beoordelingscriterium. Ook van een album dat niet overloopt van originaliteit, kan prima genoten worden. Zie daar: Abhorrent Obsessions.

Abhorrent Obsessions is, na Resurrection of the Doomed uit 2017 en God Killer uit 2020, alweer het derde album van uit de Verenigde Staten afkomstige Carrion Vael. Een vergelijking met The Black Dahlia Murder is in dit geval gemakkelijk gemaakt. En niet alleen omdat zanger Travis Lawson qua stemgeluid het nodige weg heeft van Trevor Strnad (R.I.P.). Ook muzikaal zijn er heel veel parallellen te trekken: alle acht nummers op het album worden met felle precisie en op hoge snelheid uitgevoerd en zijn tot de nok toe gevuld met snelle en pakkende gitaarriffs, melodieuze gitaarsolo’s, beukend drumwerk, tomeloze energie en sinistere vocalen die voortdurend schakelen tussen hoog geschreeuw en verscheurend gegrom. Het resulteert in geweldenaren als Wings of Deliverance, King of the Rhine, waar het keyboard een verfrissende extra laag aanbrengt, en Malleus Maleficarum (wat een heerlijk soleerwerk).

In de voortdurend hoge snelheid van de nummers schuilt wellicht het gevaar dat ze na verloop van tijd enigszins op elkaar gaan lijken, maar Carrion Vael weet dat goed te voorkomen door wat onverwachte accenten in te bouwen. Opener Wings of Deliverance herbergt een paar samples en in Tithes of Forbearance gaat de snelheid er iets over de helft even vanaf en komen we plotsklaps harmonieuze vocalen tegen. Deze onderbreking van het muzikale en vocale geweld is echter van korte duur. Na iets meer dan tien seconden gaat de band vrolijk verder waar het gebleven was, om de laatste vijftien seconden met lichte koorzang te eindigen. Ook in Disturbia en The Paint Shop, waar een piano ons naar het einde van het album begeleidt, komen we zo’n harmonieus moment tegen. Het aanbrengen van dit soort kleine nuances geeft net dat beetje broodnodige afwisseling.

Ja, de overeenkomsten met The Black Dahlia Murder zijn er en de originaliteitsprijs gaat dit album niet winnen, maar als dat uitpakt in een dusdanig album als Abhorrent Obsessions, laat dat me volledig koud. Op zijn derde album heeft Carrion Vael heeft het voor elkaar gekregen de opwindende energie die melodieuze death metal kan bevatten in acht interessante nummers te vangen. Dat alleen al is een luisterbeurt of wat waard.

Score:

82/100

Label:

Unique Leader Records, 2022

Tracklisting:

  1. Wings of Deliverance
  2. The Devil in Me
  3. King of the Rhine
  4. Kentucky Fried Strangulation
  5. Tithes of Forbearance
  6. Disturbia
  7. Malleus Malificarum
  8. The Paint Shop

Line-up:

  • Alex Arford – Basgitaar
  • Ryan Kuder – Gitaar
  • Travis Lawson – Vocalen
  • Trenton Limburg – Gitaar
  • Chris Smiley – Drums

Links: