Het album World War X wist mijn persoonlijke top vijf in de jaarlijst van 2019 te halen. De sterke plaat liet een Carnifex horen dat een perfecte balans had gevonden in zijn ‘blackened deathcore’. Het optreden op ‘ons eigen’ Stonehenge Festival in het jaar ervoor staat mij nog scherp op het netvlies: terwijl de band op topniveau stond te musiceren, wist het half gevulde plein in Steenwijk niet wat het met de muziek aan moest. De woorden ‘eenvoudige kost’ staan dan ook haaks op de muziek die Carnifex hedendaags maakt. Het robuuste en ongeremde karakter van de eerste albums is inmiddels nagenoeg verdwenen en dit nieuwe Graveside Confessions is het bewijs dat technisch beladen en gelaagde deathcore het roer prominent heeft overgenomen. Dat de koers daarmee nog steeds zeer stabiel is, blijkt al snel.
Er zijn geen concessies gedaan op het nieuwe album dat wederom via Nuclear Blast verschijnt. Met vijftien nummers die garant staan voor meer dan één uur aan muziek zal je het weten ook. Dead Bodies Everywhere is weliswaar een gewaagde cover van Korn en de laatste drie nummers zijn opnieuw opgenomen nadat deze eerder verschenen op het debuutalbum Dead In My Arms (2007). Hoewel de knetterstrakke uitvoering representatief is voor het Carnifex van nu, hoor je tijdens deze drie ‘oudjes’ – Collaborating Like Killers, My Heart In Atrophy en Slit Wrist Savior – nog steeds het venijn van de begindagen terug. De nummers bevatten eenvoudiger structuren en zetten vooral in op lompe breaks met chuggende gitaarpartijen, spekvettige growls en vliegensvlug drumwerk. Dat is ook het geval met het overige materiaal op Graveside Confessions overigens, maar het grote verschil zit in de beduidend voller van karakter zijnde deathcore die op werkelijk elk kiertje vakkundig dicht geplamuurd is.
Doorgewinterde liefhebbers van deathcore zullen daar ongetwijfeld lak aan hebben, want met meer dan zestig minuten aan headbangmateriaal is er weinig te klagen. Toch blijft het gevoel knagen dat Carnifex zijn eigen graf graaft (badum tss!) door enerzijds met teveel materiaal ineens over de brug te komen en anderzijds zijn geluid zo op te blazen dat het té gemaakt begint te klinken. Iets dat mij ook minder kan bekoren bij collega’s zoals Lorna Shore, Fallujah of een Chelsea Grin. Echter, waar World War X wellicht iets té kort van stof was, gaat Carnifex met Graveside Confessions all-in. Links- of rechtsom is dat zeker goed nieuws voor de doorgewinterde fans.
Score:
79/100
Label:
Nuclear Blast Records, 2021
Tracklisting:
- Graveside Confessions
- Pray For Peace
- Seven Souls
- Cursed
- Carry Us Away
- Talk To The Dead
- January Nights
- Cemetery Wander
- Countess Of Perpetual Torment
- Dead Bodies Everywhere
- Cold Dead Summer
- Alive For The Last Time
- Collaborating Like Killers – Graveside Edition
- My Heart In Atrophy – Graveside Edition
- Slit Wrist Savior – Graveside Edition
Line-up:
- Shawn Cameron – Drums
- Scott Lewis – Vocalen
- Fred Calderon – Basgitaar
- Cory Arford – Gitaar
Links: