Sommige muzikanten gaan zijprojecten doen en spelen dan, op hooguit wat details na, dezelfde stijl die ze met hun hoofdband ook spelen. Dit zie je bijvoorbeeld vaker terug in de death- en blackmetalscene. Andere muzikanten willen een creatieve uitlaatklep voor een verschillende stroming die ze graag willen uitoefenen en daar is Brave Arrows een voorbeeld van. Het is een project van If These Threes Could Talk bandbrein Michael Socrates. Waar hij met die band nog keurig binnen de lijntjes van de post-rock/-metal kleurt, is Brave Arrows andere kost. Deze band is ruwweg een mix tussen Tides From Nebula, Public Service Broadcasting en Long Distance Calling, met een flinke scheut elektronica eroverheen.
Ja, dat zijn allemaal bands in de post-categorie. Maar stilistisch wijkt het wel af van de standaardopbouw uit dat genre. In plaats van treurige melancholieke gitaarlijnen of de opbouw-naar-climax-clichés, is dit een energieke plaat met relatief korte nummers die allemaal logisch klinken maar waar on-ge-loof-lijk veel in gebeurt. Elk nummer is zo volgepropt met gitaarlijnen, elektronica, samples en ideeën dat het echt een flink aantal luisterbeurten kost om dit te doorgronden.
Toch is dit geen ontoegankelijke plaat geworden: de muziek wordt goed bij elkaar gehouden door de ritmesectie die al het gebodene luisterbaar houdt. Neem bijvoorbeeld een nummer als Kingmaker. Hier buitelen de gitaarriffs, elektronische accenten en gitaarlijnen over elkaar heen. Diep dreunende bassen gaan hand in hand met meanderende gitaarriedeltjes, maar daaromheen bouwt Brave Arrows alles nog eens uit met allerlei geluiden die op de achtergrond accenten aangeven, maar ook een wat onverstaanbare (wat de bedoeling zal zijn) filmsample die het geheel nog extra sfeer meegeeft. Het levert een intrigerend nummer op maar bij geconcentreerd luisteren heb je wel even nodig bij te komen. Gelukkig gunt de band ons dat, want daarna krijgen voor een eerste keer rust in de vorm van Have To Find The One To Break Your Heart. Het is een nummer waarbij een filmsample de toon zet, gedragen door elektronische drums en akoestische gitaar. Het levert een ietwat melancholisch nummer op. Die emotie past natuurlijk bij post-rock, maar Brave Arrows doet daar op deze plaat niet zozeer aan, want alle nummers swingen wel, op een manier zoals bijvoorbeeld Public Service Broadcasting dat ook kan.
Ondanks het uptempo geluid sluipen er af en toe zware riffs in de muziek. Op het einde van Close To The Stem hoor je een riff die zo van een Pelican-album had kunnen komen. Ook Den of Spies opent venijnig en Dig Your Ditches Deeper kent diepe bassen. Het zijn spaarzame momenten waarop er wel wat metal in de muziek doorklinkt. Maar in het algemeen kun je deze plaat qua genre best situeren in de elektronische post-rock.
Een dergelijk bombardement aan geluiden valt of staat met een goede productie, die gelukkig zeer geslaagd is. Ik heb de plaat een aantal keer met hoofdtelefoon geluisterd, en daar hoor je hoeveel diepte er aan de plaat is meegegeven. Heel kunstig wat voor een organisch geluid deze plaat heeft meegekregen, want het valt ongetwijfeld niet mee om al die riffs, elektronica en samples tot een gangbaar geheel te kneden. Toch is dat gelukt. Soms misschien een wat vermoeiende, maar bovenal intrigerende plaat is dit uiteindelijk geworden. In dat opzicht is de speelduur van 38 minuten precies lang en kort genoeg. De avontuurlijke postrockliefhebber moet hier eens naar luisteren. De plaat is inmiddels op gekleurd vinyl uitgebracht door Moment Of Collapse Records, in een oplage van 250 stuks.
Score:
75/100
Label:
Moment Of Collapse Records, 2023
Tracklisting:
- Close To The Stem
- Whisper Network
- The Tongues Of Men
- Kingmaker
- How To Find The One To Break Your Heart
- The Fear That Keeps Us Here
- Dig Your Ditches Deeper
- Den Of Spies
- Not Mountains But Waves
- Shadow Crew
Line-up:
Michael Socrates – Alles
Links: