Brandy and the Butcher – Dick Circus

Een portie vrij saaie (glam)rock werd opgestuurd naar Zware Metalen. Waarom? Wat moeten de mensen uit de Lage Landen met deze matige band uit een of ander verlaten gat in de Verenigde Staten? Ik heb echt geen idee. Dick Circus is, na een paar EP’s en singles, het debuut van deze band.

De muziek zit vol verwijzingen. Ballerina hint naar AC/DC, terwijl Pool Party hele dikke countryinvloeden heeft. Behoorlijk inspiratieloos overigens, dat laatste. De drums op deze uitgave zijn gewoontjes en saai, maar wel redelijk strak. De productie is aan de licht organische kant, maar klinkt desondanks best gebalanceerd. De zang zou volgens de omschrijving blaken van overdreven zelfvertrouwen. Toch jammer dat ik juist het gevoel krijg dat de vocaliste van dienst een beetje onzeker en ingehouden achter de microfoon staat. Ze doet wel eens een gilletje, maar echt vanuit het hart lijkt het niet te komen. Nu is zangeres Elizabeth Hale zeker niet de braafste, met een achtergrond als stripclubeigenaar en houthakker. Haar uithalen, en belachelijk echo-effect, klinken alleen meer als het braafste meisje van de klas dat een keertje ‘kut’ zegt. Dat is toch wat weinig overtuigend voor iemand die zichzelf aankondigd als ‘tegen het arrogante aan’.

Afijn, het gitaar- en baswerk klinkt zeer herkenbaar, zelfs op het titelnummer. Jongens toch, dit is bijna plagiaat van Meat Loaf‘s Paradise by the Dashboard Light. Making the Scene hint naar Thunderstruck, deze band wil duidelijk meeliften op de herkenbaarheid van grote bands. Creativiteit is het verboden woord bij dit album. Tien volledig inwisselbare songs die geen enkele indruk achterlaten, behalve dat het gejat klinkt. De songwriting is vrij strak, een beetje hak op de tak, maar helder. Op Technicolor Mandy is het niet meer dan een variatie op een enkele riff. Saai en laf, maar wel het minst saai en laf op dit album.

Laat deze gewoon aan je voorbijgaan, je mist er niets aan. Brandy and the Butcher is leuk als je bij de band in de buurt woont, maar anders heeft dit gezelschap echt geen meerwaarde. Het samenspel is matig en de liedjes niet overtuigend. Het is talentloos en saai. Dit is geen echt geen keihard (hihi) Dick Circus, dit is hooguit een slappe-lul-kermis.

Score:

50/100

Label:

River Monster Records, 2020

Tracklisting:

  1. Ballerina
  2. Pool Pary
  3. Dick Circus
  4. Makin the Scene
  5. Misunderstood
  6. Monkey the Cat
  7. Watch Me Go
  8. Broken Bones
  9. Technicolor mandy
  10. Earthquake

Line-up:

  • Elizabeth Hale – Vocalen
  • Jay Matheson – Gitaar
  • Kevin Brewer – Drums
  • Roger Shattuck – Basgitaar

Links: