Een portie vrij saaie (glam)rock werd opgestuurd naar Zware Metalen. Waarom? Wat moeten de mensen uit de Lage Landen met deze matige band uit een of ander verlaten gat in de Verenigde Staten? Ik heb echt geen idee. Dick Circus is, na een paar EP’s en singles, het debuut van deze band.
Afijn, het gitaar- en baswerk klinkt zeer herkenbaar, zelfs op het titelnummer. Jongens toch, dit is bijna plagiaat van Meat Loaf‘s Paradise by the Dashboard Light. Making the Scene hint naar Thunderstruck, deze band wil duidelijk meeliften op de herkenbaarheid van grote bands. Creativiteit is het verboden woord bij dit album. Tien volledig inwisselbare songs die geen enkele indruk achterlaten, behalve dat het gejat klinkt. De songwriting is vrij strak, een beetje hak op de tak, maar helder. Op Technicolor Mandy is het niet meer dan een variatie op een enkele riff. Saai en laf, maar wel het minst saai en laf op dit album.
Laat deze gewoon aan je voorbijgaan, je mist er niets aan. Brandy and the Butcher is leuk als je bij de band in de buurt woont, maar anders heeft dit gezelschap echt geen meerwaarde. Het samenspel is matig en de liedjes niet overtuigend. Het is talentloos en saai. Dit is geen echt geen keihard (hihi) Dick Circus, dit is hooguit een slappe-lul-kermis.
Score:
50/100
Label:
River Monster Records, 2020
Tracklisting:
- Ballerina
- Pool Pary
- Dick Circus
- Makin the Scene
- Misunderstood
- Monkey the Cat
- Watch Me Go
- Broken Bones
- Technicolor mandy
- Earthquake
Line-up:
- Elizabeth Hale – Vocalen
- Jay Matheson – Gitaar
- Kevin Brewer – Drums
- Roger Shattuck – Basgitaar
Links: