Blut aus Nord – Memoria Vetusta III: Saturnian Poetry
Debemur Morti, 2014
”Ik word het godverdomme kotsbeu om altijd die steengoede platen van Blut Aus Nord te bespreken.” Die gedachte is nog nooit in mij opgekomen. Blut Aus Nord is de enige naam die spontaan in me opkomt telkens mensen me vragen wat mijn favoriete band is. Moeilijk dus om mijn fanboïsme te bedwingen bij alweer een nieuwe plaat van Blut Aus Nord. De derde in de Memoria Vetusta-rij. Anders dan de 777-reeks, anders dan de What Once Was… Liber-reeks. Memoria Vetusta II: Dialogue with the Stars was een goddelijke plaat, minstens evenveel werd verwacht van deze III.
Memoria Vetusta II: Dialogue With The Stars is meteen na de eerste luisterbeurt blijven hangen, ondanks de vage atmosferen en dankzij de monumentaal sterke melodieën en verhaallijnen. Bij deze nieuwe plaat zal het iets langer duren. Iets langer, maar het resultaat zal hetzelfde zijn. Met Paien bezorgt Blut aus Nord de luisteraar meteen een nummer waar je vele luisterbeurten moet laten over gaan, vol interne wendingen en een spiraalvormige opwaartse opbouw die een onnoemelijk fascinerend cognitief proces vormt. Vele gedeelten bestaan uit drie verschillende gitaarlijnen, gedeeltelijk met Franse dissonantie en gedeeltelijk met Scandinavische melodieën uit de vroege jaren negentig die veel Emperor in zich dragen, maar even goed Dissection. Die twee bands werden trouwens ook van artwork voorzien door Kristian Wåhlin, voor In The Nightside Eclipse en Storm Of The Light’s Bane. Toeval? Dat bestaat niet. En dan nog … neen. Ook vocaal wordt er op drie duidelijk van elkaar verschillende manieren tekeer gegaan: kermend, diep brutaal en met een epische knipoog naar Quorthon. Telkens indrukwekkend pakkend.
Wat Memoria Vetusta III: Saturnian Poetry verder typeert is het realistische drumgeluid en de begeesterende aanpak van W.D. Feld, die bij momenten erg technisch uit de hoek komt met dozijnen handige rolls en fills. De algemene teneur op dit album is volgens mij ook een stuk progressiever en technischer dan zijn atmosferische voorganger. Niet dat het mij stoort, de beleving is even intens – zo niet intenser, op mentaal vlak. Voor zo ver Blut Aus Nord nog niet genoeg in superlatieven beschreven werd door mij ga ik er hier dus nog een paar extra bij vernoemen: geniaal, betoverend, intellectueel, … pure kunst. Pure heers.
Tracklisting:
- Prelude
- Paien
- Tellus Mater
- Forhist
- Henosis
- Metaphor of the Moon
- Clarissima Mundi Lumina
Line-up:
- W.D. Feld – Drums, Keyboards, Electronica
- Vindsval – Keel, Gitaar
- GhÖst Bas
Links: