Blut aus Nord – 777 – Cosmosophy
Debemur Morti Productions, 2012
De volgende episode in de 777-reeks is Cosmosophy. Na Sect(s) en The Desanctification het is dit het derde luik, met Epitome XIV tot en met Epitome XVIII. Een nieuwe wending dient zich aan.
Het eerste nummer op deze plaat is bijzonder melancholisch, triggert doelloos staren in de verte, postrockend als een Jesu. Ook hier is de Godflesh-koppeling dus niet veraf. Samen met de In The Woods-atmosfeer en de etherische cleane gezangen wordt het een vreemde gewaarwording. Epitome XV wordt nog eigenaardiger. Het start met een lange voordracht van een Franse tekst, gebracht op Das Ich-achtige beats. Halfweg het nummer plots een koppel gitaren in de mix en sacrale gezangen. Heel atmosferisch allemaal, bijna relaxerend.
Dik tien minuten duurt het derde nummer op Cosmosophy. Het vangt aan met een zweverige, akoestische gitaar, omhuld in een ambient waas. Na bijna drie minuten is daar de typische industriële Godflesh terug, inclusief dubbele, cleane vocalen en een licht narcotische dreun in de gitaren. Haast ongedwongen zindert Blut Aus Nord op een laag tempo alles aan elkaar. Echt bevreemdend hoe weinig eigenzinnigheid er te pas komt aan dit album, dat bij momenten zelfs uplifting gaat klinken in de lange nauwelijks genuanceerde loops. Ook in de laatste nummers komt daar geen verandering in.
Dit quoteren is geen gemakkelijke opdracht. Ik verwacht van Blut Aus Nord albums die mij een 85+ gevoel geven, dat is hier niet het geval. En ook al kan ik dit best appreciëren (lees: waarderen), Cosmosophy zal heel waarschijnlijk m’n minst gedraaide album worden van deze Fransen. Gelukkig is enige tijd ook What Once Was… Liber II verschenen, hopelijk maakt die wat goed.
Tracklisting:
- XIV
- XV
- XVI
- XVII
- XVIII
Line-up:
- Vindsval – Vocals, Guitar
- W.D. Feld – Drums, Keyboards, Electronics
- GhÖst – Bass
Links: