Blue Öyster Cult, wie is er niet groot mee geworden? Al meer dan 50 jaar (sinds 1967) weet de New Yorkse band te inspireren met zijn progressieve, psychedelische rock. Tobias Forge (Ghost) noemt Blue Öyster Cult als één van zijn grootste muzikale invloeden en Metallica heeft als hommage het prachtige nummer Astronomy gecoverd op Garage Inc. Verder noemen Iron Maiden, Candlemass, Opeth, Possessed en vele anderen de band, die van oorsprong Soft White Underbelly heette, een inspiratiebron. Toch geen verkeerd rijtje. Ook ik ben er natuurlijk mee opgegroeid en mag mezelf onder de grote fanschare rekenen, mede dankzij de vaak ondoorgrondelijke, cryptische teksten met links naar bekende schrijvers. Het is haast een sport om de teksten (vooral van de vroege nummers) te interpreteren. Een nummer als She’s As Beautiful As A Foot, hoe moet je dat nou zien? Blue Öyster Cult (een anagram voor Cully Stout Beer) weet zijn luisteraars op de dag van vandaag uit te dagen.
De heruitgave van het twaalfde studioalbum uit 1994 is daarom een mooie aanleiding om weer eens aandacht te besteden aan ‘the thinking man’s heavy metal band’. Cult Classic is een verzameling van hits en nieuwe opnames van bekende nummers. Op het eerste gezicht lijkt deze plaat dus zeker geschikt om in huis te halen als een goede introductie tot het geluid van Blue Öyster Cult. Dan verwacht je een behoorlijke representatie van de enorm rijke discografie, maar het valt mij tegen dat niet één keer, maar zowaar twee keer Don’t Fear the Reaper en Godzilla op deze plaat zijn gezet. Dat nummers bekend zijn, wil niet zeggen dat het ook de beste zijn. Nee, gebruik dan die ruimte voor andere klassiekers, zoals Then Came the Last Days of May, Stairway to the Stars of zelfs Veteran of the Psychic Wars (dat nota bene door Arjen Lucassen is gecoverd). Het is natuurlijk ook onmogelijk om iedereen tevreden te houden bij het samenstellen van een quasi-catalogusalbum, maar de toevoeging van een paar nummers van andere albums zoals Imaginos, The Revölution By the Night, Mirrors en Club Ninja, zou een betere indruk geven van het uiterst gevarieerde geluid dat Blue Öyster Cult door de jaren heen heeft ontwikkeld.
Genoeg gezeurd over de tracklisting, over naar de remastering. Deze is overduidelijk te horen op Cult Classic. Zo heeft O.D.’d On Life Itself een andere groove meegekregen, klinken in Flaming Telepaths de synthuithalen minder hysterisch, zit de cowbell lager (!) in de mix bij Don’t Fear the Reaper en weet ik bij Astronomy niet eens waar ik moet beginnen. De tederheid in vocalen is namelijk compleet weggeveegd. Hier is waarschijnlijk voor gekozen om de zang beter te laten congrueren met de gitaarsolo’s, maar toch. Het zorgt voor een absoluut alternatieve sfeer dan de oorspronkelijke versie op Secret Treaties. Het pianowerk lijkt daarnaast grotendeels te zijn vervangen door synths en doordat de gitaren zo prominent in de mix zitten, merk je het nauwelijks wanneer er wordt toegewerkt naar de climax. Dit terwijl dit in het origineel menigmaal voor kippenvel weet te zorgen.
Nee, geef mij alsjeblieft het origineel uit 1974. En dit gevoel krijg ik helaas bij ieder nummer op Cult Classic. Door de remastering klinkt het voor mij persoonlijk te netjes, te klinisch. De muziek van Blue Öyster Cult luister je dan ook wat mij betreft vanwege het krakende geluid van de naald beter op vinyl dan op Spotify. Dus wanneer jij je zoon, dochter, buurmeisje of neef kennis wilt laten maken met Blue Öyster Cult (een obligatoir onderdeel van de muzikale opvoeding als je het mij vraagt), pluk dan liever de originele lp’s uit je Kallax kast. Laat ik wel met een positieve noot eindigen, want aan het artwork is veel aandacht besteed en het staat bol van de symboliek!
Label:
Frontiers Music, 2020
Tracklisting:
- Don’t Fear The Reaper
- E.T.I. (Extraterrestrial Intelligence)
- M.E. 262
- This Ain’t The Summer Of Love
- Burning For You
- O.D.’d On Life Itself
- Flaming Telepaths
- Godzilla
- Astronomy
- Cities On Flame With Rock ‘N’ Roll
- Harvester Of Eyes
- Buck’s Boogie
- Don’t Fear The Reaper (TV mix)
- Godzilla (TV mix)
Line-up:
- Eric Bloom – Vocalen, gitaar, keyboards
- Donald ‘Buck Dharma’ Roeser – Gitaar, vocalen, keyboards
- Allen Lanier – Keyboards, gitaar, achtergrondvocalen
- Jon Rogers – Basgitaar, achtergrondvocalen
- Chuck Burgi – Drums, percussie, achtergrondvocalen
Links: