Bloodbark – Sacred Sound Of Solitude

Geschreven door op 14-01-2025 om 18:45.

Waar komen jullie toch vandaan? Zo zong een oudere bebaarde man ooit op de nationale Nederlandse televisie en vervolgens ver daarbuiten. Hij zong toen over blauwe mannetjes als ik het goed heb. Dit Bloodbark bestaat vermoedelijk niet uit blauwe mannetjesv, maar het is wel een atmosferische blackmetalband waarvan niemand schijnt te weten waar ze vandaan komen, laat staan wie ze zijn. Dit Sacred Sound Of Solitude is plaat nummer twee en komt via Northern Silence Productions.

Eén naam wordt ons wel gegund en dat is deze van Gabriele Cramaglia die werkt in de Crepuscular Sound Studio. Dit individu, ook gekend voor werk in Cosmic Putrefication en Vertebra Atlantis, is vermoedelijk verantwoordelijk voor al het knoppenwerk. Naar de rest hebben we stevig het raden. Het is koud en de sneeuw knispert onder je voeten. In de verte zie je hoge bergen, Alpentoppen, opdoemen. Je ziet plaatsen waar vermoedelijk nog nooit een mens geweest is. Dat is de thematiek, licht poëtisch omschreven, waarmee we het moeten doen.

Het hierboven geschrevene indachtig zijn de eerste klanken op deze plaat bijzonder kil en koud te noemen. Het is een combinatie van ijzige keyboard/synth-klanken die ondersteund worden door rollende toms en kicks. Dit terwijl de gitaren dekens van sneeuw draperen op een moment dat de scherpe screams komen voorbijwaaien. Je voelt onmiddellijk een lappendeken van koude klanken je omarmen. Als je op weg durft gaan dien je je wel goed in te duffelen, want voor je het weet scheurt een verhalende gitaarsolo alle kleren van je lijf en dreig je op de plek te bevriezen. Dit alles om maar te stellen dat Bloodbark immens zijn best doet om middels zijn muziek een strenge winter tot in je huiskamer te krijgen en daar nog in slaagt ook.

Nummers als Time Is Nothing (met zijn cleane vocalen die van achter de besneeuwde bomen opdoemen) of From Ash To Dust To Pollen (met zijn initieel neerdwarrelende klanken) zetten echt wel de stappen in de metershoge sneeuw. Het geheel doet wat denken aan het Zwitserse Aara, doch dit Bloodbark haalt dat niveau niet, mede door het soms nogal hoekig en puntig gepresenteerde drumspel. Er rijst een vermoeden dat de band afkomstig is uit Rusland. Naar wat ik te horen krijg, ben ik daar nog niet zo zeker van. De muziek doet me meer denken aan een kruising tussen de atmosferische Duitse/Zwitserse/Franse school.

Sacred Sound Of Solitude van Bloodbark is een atmosferische, erg gelaagde en bijzonder kille blackmetalplaat geworden. Wie de heren, dames of mannetjes ook mogen wezen in deze band, je kan gerust stellen dat goede muziek afkomstig kan zijn van een stel onbekende individuen. Misschien wel een tip: tracht bij een volgende release de drum toch wat organischer te laten klinken. Merk ik tenslotte wel nog op dat de fysieke releases, zeker de vinylversies, er bijzonder goed uitzien.

Score:

75/100

Label:

Northern Silence Productions, 2024

Tracklisting:

  1. Time Is Nothing
  2. From Ash To Dust To Pollen
  3. Glacial Respite
  4. Augury Of Snow
  5. Griever’s Domain

Line-up:

  • Onbekend

Links: