Op het eerste zicht lijkt het dat er een Franse band op ons afkomt met dit nieuwe Blodskam, maar niets is minder waar. Het duo achter deze band komt uit Stockholm en lanceert een debuutplaat die amper een half uurtje duurt en bol staat van de melodische black metal. Op het eerste zicht gaat het niet om muzikanten die we uit andere bands zouden moeten kennen.
Dat betekent niet dat het muziek betreft die eigenzinnig zou zijn, verre van zelfs. Luister je naar Bödel dan krijg je materiaal uit het black-‘n’-rolltijdperk van Satyricon, met even later op God in a Straitjacket-melodische riffs en structuren die wat aan Dissection en Naglfar doen denken. Op zich niet verkeerd uitgevoerd, maar er komt wel erg weinig eigen smoelwerk bij kijken hier. Of je moest die compleet achterlijke tekst van het eerste nummer bedoelen; ik kon persoonlijk mijn lach niet meer inhouden bij ‘Satan is my sister’.
Dan komt de opbouw en melodische stootkracht op de drie volgende tracks al veel beter over. De drums klinken hier vrij oldschool en inhoudelijk schuilt er behoorlijk wat agressie in, en op die manier gaat het allemaal prima binnen. Enkel mag er echt wel een pak meer dynamiek in deze tracks aangebracht worden. Het is allemaal net wat te slap om repetitief te maken.
De titeltrack blijkt een outro te zijn die vier minuten duurt, wat de eindafrekening zeker niet ten goede zal komen. Op die teksten na gebeuren binnen dit half uur geen rampen, maar daarmee is ook alles gezegd. Identiteit bezit dit duo nauwelijks en op die manier belandt dit plaatje ook ‘daarginds’ in de bak aan middenmootspul.
Score:
60/100
Label:
Suicide Records, 2019
Tracklisting:
- Bödel
- God in a Straitjacket
- My Home
- Routines
- The Machines
- Là-Bas
Line-up:
- Aghora – Instrumenten
- Dödfödd – Zang
Links: