Blaspheme – Briser Le Silence
XIII Bis Records, 2010
Veel verder dan de gebruikelijke culinaire termen ben ik in mijn opleiding met de Franse taal nooit gekomen en ook na een tiental jaren vakantie in Frankrijk is het voor mij maar net mogelijk om een stokbroodje te bestellen bij de plaatselijke bakker. Misschien is dat wel een probleem bij het bespreken van de comebackplaat van de Franse en Franstalige band Blaspheme. De intenties qua tekst ontgaan me en de stem van de zanger vind ik bij vlagen irritant en dat maakt dat ik, ondanks de juichende recensies uit het thuisland, Briser Le Silence maar matig weet te waarderen.
Het is natuurlijk wel een geweldig verhaal. De Franse heavy metal-band Blaspheme werd in 1981 opgericht. Er werden twee behoorlijk succesvolle platen uitgebracht en ook live liep het allemaal wel lekker totdat men in 1986 de zanger verving. Dat bleek al snel niet te werken en nog hetzelfde jaar pakte de band zijn koffers. In 1997 kwam men éénmalig met de originele zanger uit de anonimiteit om bij een festival op te treden. In 2008 deed men dat nog eens over om na die reünie vrij onverwacht bij elkaar te blijven. De zoon van de bassist heeft de originele drummer vervangen en in deze bezetting heeft men nu dus een echte comeback gemaakt en vijfentwintig jaar na de laatst uitgebrachte plaat weer een nieuw album in de markt gezet.
Men pikt de draad op, daar waar men die heeft laten schieten of eigenlijk nog in een vroeger stadium want Blaspheme maakt zéér klassieke heavy metal en er is vrijwel geen originele noot te vinden. Instrumentaal zit het allemaal wel goed in elkaar, dat moet gezegd. Ook de vocalen klinken in samenzang best lekker, maar Marc Fery was, is en blijft wat mij betreft het zwakke punt in deze band. Het veel te vlakke en kale stemgeluid van de man irriteert me. Gelukkig zijn er wel sterke momenten, dus het kan wel en misschien hoort deze stem ook wel bij de originele sound van de band. Negen redelijk afwisselende nummers werden op cd geslingerd en in het Franstalige deel van Europa werd behoorlijk enthousiast gereageerd op deze comeback.
Met een beetje hang naar het verleden, een beetje goed gevoel over het genre en een voorkeur voor de Franse taal, zit je met Briser Le Silence best wel goed, denk ik. Op mijn liefde voor de heavy metal na ontbreekt dit alles bij mij en daarom werd dit schijfje door mij niet met gejuich ontvangen. Veel verder dan dat het een aardig gespeeld stuk nostalgische heavy metal is, kom ik niet. Negen nummers lang zwelgen bij de gedachte aan hoe mooi het vroeger allemaal was, het zal wel en meestal vind ik dat ook wel leuk. Bij deze plaat echter niet, helaas.
Tracklisting:
- Burned Inside
- Never Coming Around
- This Time
- Coming Alive
- Fate Somewhere
- Take Away
- Hide
- Saved From Falling
- Standing In The Dark
- Deep Down Surrounded
Line-up:
- Marko Duplisak – Vocals
- Uros Borsic – Guitar
- Jure Gorjanc – Guitar
- Tomi Senveter – Bass
- Mohor Mlakar – Drums
Links: