Geschreven door Bart Al Foet op 24-05-2021 om 19:10.
Een mooie zwarte digipak lag deze week in mijn brievenbus. Black Sigma (zonder -t- inderdaad), een Belgische band, bezeten door Jeroen van Gorp blijkt de maker er van te zijn. Jeroen ook bekend als Occulta kennen we nog van Avatar, dat in het Belgische blackmetalmilieu vooral met de plaat …Memoriam Draconis naam maakte. Occulta doet het nu alleen en maakt melodische “extreme metal”, atmosferisch van aard, melancholisch qua gemoedsgesteldheid. Machteloosheid, vernedering, afwijzing, bewustwording … de beste man vertelt op een heel pijnlijke manier een verhaal van iemand die geluk afgenomen werd nog voor hij het mocht beleven.
Als nihilisme je enige copingstijl is en deze je weerhoudt om zowel pijn als plezier te kunnen voelen in het leven, dan ben je in staat deze vorm van muziek te maken. Doom/gothic metal met een viriele Scandinavische melodeath uitvoering, waar gemengde gevoelens van boosheid, angst en verdriet samenkomen en een Black Sigma vormen. Paradise Lost (Icon) en Dark Tranquillity (Damage Done), oudere Anathema, maar dan in een moderne mix, met behoorlijk wat kracht en zwaarte, zonder dat de teksten verloren gaan in de brutaliteit of de agressie. Black Sigma slaagt er in om heel krachtige metal te laten horen met heel wat melancholische sfeer (mede dankzij de ferm aanwezige basgitaar, de akoestische partijen, de vele temporiseringen, de solo’s en de degelijke toetsen). Mensen die graag luisteren naar The Foreshadowing, Draconian of Ghost Brigade mogen meteen een bestelling plaatsen, maar in feite is Black Sigma veel breder dan dat en kan je ook als Insomnium-liefhebber of Katatonia-fan hier mee aan de slag.
Ik weet het, ik heb heel veel namen gedropt, wat vrij makkelijk is op zich. Het is echter volledig terecht wat mij betreft. Black Sigma is niet de zoveelste Belgische/Nederlandse band die uit sympathie mooie woordjes toegeschreven krijgt. Dit is genre overstijgend sterk, zowel qua technische kwaliteiten, sfeer, opbouw, productie (mag nog net iets organischer, de timing is niet altijd superstrak, maar dat is mekkeren in de marge) als in de uitvoering. In een minder sterk metaljaar zou ik deze zelfs in de jaarlijst opnemen (wat nog mogelijk is), ware het niet dat mijn hart ligt bij verknipte blackdoomdeath-bands waar geen mens ooit van hoorde. Ik ga meteen twee nummers posten hierboven, geef ze een kans en laat je emoties de vrije loop.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
