Black Anvil – Miles

Het vervolg op het laatste album van de New Yorkse band Black Anvil komt in de vorm van deze EP getiteld Miles. Vier nummers in twintig minuten is wat we te horen krijgen. Nu viel het laatste album As Was bij mij goed in de smaak, in tegenstelling tot de toch vaak matige recensies. De kritiek die ik op het laatste album heb gelezen bestond vooral uit het niet stijlvast zijn van Black Anvil. Ik kan dat voor wat betreft As Was maar deels plaatsen, omdat het voornamelijk een afwisseling tussen death en black betrof, maar op Miles gaat het werkelijk alle kanten op.

Bij opener Iron Sharpens Iron ben ik zeer aangenaam verrast, want ik hoor een furieus Black Anvil, nog meer dan op de eerder genoemde voorganger. Het nummer heeft slechts een lengte van een kleine drie minuten, maar weet in deze korte speeltijd voldoende impact te maken. Als dit zo twintig minuten door rammelt dan hebben we hier een prima black metal EP in handen! Vervolgens komt de titeltrack Miles aan bod. Dit is andere koek. Een emotioneel klinkende cleane negentiger jaren zangstem, gangshouts en een sporadische scream wisselen elkaar af in een op rocktempo gebracht nummer. Dit is even slikken. Zonder dat het geheel slecht gebracht is, is dit wel een gigantische overgang. Het derde nummer Everlasting Saturnalia is een cover van ons aller eigen The Devil’s Blood. Het is een prima uitvoering en bij de het lezen van de promo wordt het mij duidelijk dat de EP een ode is aan wijlen Selim Lemouchi. Nou, dat is door de vertolking van Everlasting Saturnalia zeker gelukt.

Als afsluiter krijgen we wederom een cover, namelijk A Corpse Without Soul, inclusief typerende kopstem van The King. Erg gaaf uitgevoerd en de benadering van het origineel is er zeker. Het zwakke punt van deze EP is gelijk aan de eerder genoemde kritiek die ik bij het album As Was niet kon plaatsen, namelijk dat de vier nummers compleet in verschillende genres zijn uitgevoerd. Aan de andere kant mag de kwalitatieve uitvoering er zeker zijn. Daarbij kunnen Iron Sharpens Iron en Everlasting Saturnalia mij het meest overtuigen. Ben je niet stijlvast qua metal, dan kun je dit eens proberen. Ondanks dat ik mezelf zeker niet als stijlvast beschouw, zet ik liever nog even As Was op, wellicht in tegenstelling tot die andere recensenten.

Label:

STB Records, 2019

Tracklisting:

  1. Iron Sharpens Iron
  2. Miles
  3. Everlasting Saturnalia
  4. A Corpse Without Soul

Line-up:

  • R.G. – Drums, zang
  • P.D. – Zang, basgitaar
  • Sos – Gitaren
  • Travis Bacon – Gitaren

Links: