Bizarrekult is een blackmetalband afkomstig uit Noorwegen. Ja, dat klinkt heel logisch, maar het verhaal is lang niet zo standaard als wellicht op voorhand gedacht. Bizarrekult is Roman V.; hij is oorspronkelijk afkomstig uit Rusland en ging door het leven als dichter. Om zijn uitingen muzikaal te ondersteunen, richtte hij in 2006 Bizarrekult op. Een demo volgde nog in hetzelfde jaar en twee jaar later was er split album met Theosophy. Hierna werd er besloten het project te laten liggen tot wellicht later.
In de loop van de tijd besloot Roman te vertrekken uit Siberië en trok hij naar de bakermat van zijn muzikale voorkeur: Noorwegen. In zijn nieuwe omgeving ontsprong in de afgelopen jaren de muzikale vonk. Of zoals Roman zelf zegt: ‘Norway has become my second home and the last few years that led to revitalization of Bizarrekult were spent on reflecting on myself, meaning, purpose and reuniting with the things that were important – art and creativity.’
Het eerste volledige album kwam in 2021 met Vi Overlevde. Het was een plaat gevuld met reflecties over jeugd, familie en maatschappelijke relaties. Niet eentje die, ondanks dat thema’s als frustratie, wanhoop en verdriet aan bod kwamen, enkel mistroostigheid uitstraalde, maar waar ook verwachting en hoop uitsprak. Op Den Tapte Krigen blijft de tekstuele inhoud min of meer hetzelfde. ‘Similar to Vi Overlevde that ends on a rather positive note, Den Tapte Krigen contains a message of hope and reconnection, of necessity to make a peace with yourself, accept what you are, your identity, and share forgiveness and love.’
Werd je op het debuutalbum door een ijselijk, ietwat luguber muzikaal intro het album in getrokken, op Den Tapte Krigen wordt er vrijwel direct vanaf het begin vol bovenop geklapt. Openingsnummer Du Lovet Meg kent geen uitgebreid intro of een rustieke opbouw, maar vlamt vrijwel direct. Dat Bizarrekult echter veel meer is dan blastbeats op volle snelheid wegtrappen onder begeleiding van een donkere grom, was op het vorige album ook al duidelijk en wordt in Du Lovet Meg bevestigd als na iets meer dan een minuut de gitaar wegvalt en de drums het flink rustiger aan doen omdat gevoelige, vrouwelijke vocalen het geheel betoverend overnemen. Deze heen en weer schakeling tussen frêle gevoeligheid en tergend venijn houdt het hele nummer aan en voegt een indrukwekkende extra laag aan emoties toe. Want ondanks dat ik van de Noorse teksten weinig tot niets begrijp, weet het album een dusdanige sfeer neer te zetten waardoor je de door de band aangegeven thema’s als hoop en innerlijke rust prima kunt aanvoelen en herkennen.
Zo kent Hvis Jeg Bare Kunne een ingetogen start, tot de zwarte grom zich ermee gaat bemoeien en de riffs ook direct wat dikker worden aangezet en die beetje bij beetje steeds zwaarder aanzwellen. Halverwege het nummer maken we dan weer kennis met de meer melodieuze kant van Bizarrekult en wint het nummer aan gevoeligheid door het wat meer gedrukte tempo, dat op een bepaalde manier meer sentiment oproept. Kjære Barn kent een sombere, donkere, ietwat lome uitvoering, tot op twee-derde deel van het nummer snelle, donkere riffs die indruk volledig naar de achtergrond drukken en wreedheid het overneemt … om vervolgens volledig verzwolgen te worden door een fragiel gitaarlijntje met haast hemelse vocalen. Naarmate het album meer naar zijn einde toegaat, neemt de ingetogenheid het iets meer over van het venijn en komt de gevoeligheid nog nadrukkelijker naar voren. Die emotionele kwetsbaarheid bereikt zijn hoogtepunt in slotnummer Himmelen er Utilgjengelig.
Score:
88/100
Label:
Season of Mist, 2023
Tracklisting:
- Du Lovet Meg
- Kongen
- Den Tapte Krigen
- Hvis Jeg Bare Kunne…
- Midt I Stormen
- Kjære Barn
- Løslatt
- Himmelen er Utilgjengelig
Line-up:
- Roman V – Vocalen
- Dina V – Vocalen
- Ignat P – Gitaar, basgitaar
- Alexander P – Drums
Links: