Beyond Helvete – Self Therapy
Dusktone Records, 2011
Met een EP die in 2009 de naam The Path of Lonely Suicide droeg, kan je al wel ergens aanvoelen waar Sven Krause met de release van zijn eerste full-length Self Therapy van zijn soloproject Beyond Helvete naartoe wil. Het wereldje van de suicidal black metal, of deep emotional black metal in dit geval (als het kind maar een naam krijgt), werd de laatste jaren al zo sterk uitgemolken; waar kunnen we het werk van heer Krause dan nog plaatsen en wat is eventueel nog vernieuwend? Dit laatste uiteraard in de veronderstelling dat originaliteit binnen deze sector nog mogelijk is.
Het melancholische sfeertje zit er over de gehele lijn wel in met hier en daar wat tempowisselingen, al mocht er af en toe toch wat meer variatie in zitten. Crause vindt muzikaal het warm water niet uit, de gitaarlijnen zijn ergens te plaatsen tussen het nieuwere Shining-werk, met hier en daar wat elementen die doen denken aan Volcano van Satyricon, het black ‘n roll-tintje dat soms aan de muziek wordt gegeven doet ook aan die laatste verwijzing denken. Dat is absoluut niet om afbreuk te doen aan het geheel, Beyond Helvete weet alles wel te brengen binnen een eigen kader waarbij vooral de vocalen enorm breken met andere vormen van suicidal black metal. Over het algemeen lijkt de stem op dit album op een vrij monotone, psychopathische klaagzang, dat wat doet denken aan een overgevoelige Atilla die wat minder variatie brengt. In bepaalde nummers zoals Fears en The More I Know worden ook typische akoestische stukken ingebouwd zoals Kvarforth dat wel vaker doet. Sven volgt hier ook diezelfde zware, duistere zanglijn. Een nummertje dat ik persoonlijk wel verfrissend vond op dit album was A Nameless Desire, een kort interludium met een leuke baslijn en wat ambient invloeden. Het geeft aan dat deze man heel wat in zijn mars heeft en met dit project nog alle kanten op kan.
Dit is misschien wel één van die albums om eens meer dan één keer op te zetten om te leren luisteren voorbij het psychopathisch vocaalgebeuren om zo de muzikale diepgang aan te voelen. Bij velen klinkt dit misschien lekker, ik blijf de zanglijn storend vinden en het verpest de diepgang op die manier wat. Al bij al dus niet de absolute vernieuwing, maar ééntje die mooi naast Shining en Silencer in het rekje past.
Tracklisting:
- Soul Reflection
- Self Therapy
- Fears
- Confession
- A Nameless desire
- The More I Know
Line-up:
- Natrgaard – Vocals, All Instruments
Links: