01De eerste kanshebber op een plaats in de jaarlijst is een feit. Benthik Zone uit Portugal. Nooit eerder van gehoord, al zijn ze bezig van in 2016 en is dit de derde langspeler die door de deur van deze blackmetalconstellatie passeert. Ik zag staan Portal (niet enkel in de tracklisting) en Blut Aus Nord en ik liet mijn professionele activiteiten even voor wat ze waren. Ondertussen heb ik deze langspeler al talloze keren beluisterd en telkens weer vergat ik de review op te maken, ondanks mijn nobele intenties. Εἴδωλον is zo een album waarbij alles vervaagt. Mijn excuses alvast aan de eindredacteur.
Oja, ik moet ook noteren dat Darkspace en Oranssi Pazuzu relevante referenties zijn. En dan eindigen mijn plichtplegingen. Dan is het aan mij. We vertrekken door de mystieke poort en we nemen mee: een didgeridoo, een transverse flute (lijkt op een houten dwarsfluit), een berimbau (lijkt op een pijl en boog waarbij de pijl strijkt over het koord van de boog), een hangpan (lijkt effectief op een pan met een deksel op) en heel veel verbeelding. Decadente disharmonische gelaagdheid, een multiversum aan muzikale veelplegers, met één enkele bedoeling: iedere richting wegnemen. Je hoort klanken die zich doorheen de tijd voortbewegen, maar je weet niet waarvan ze afkomstig zijn, welke instrumenten en ritmes samen horen, of de opbouw die je denkt te horen wel daar is, of je je iets inbeeldt of niet. Jazzy basgitaarslierten, variaties op een zelfde riff, ontaarde screams, een kabbelend beekje, ambient en warrig pulserende computer”drum”sequenties die niet eens ervaren worden als slagwerk, maar eerder als (t)rillingen. Quasi onmogelijk om een rode draad of vorm van textuur te vinden doorheen de zwarte black metal aquarellen en fictieve schrijfsels.
Ondanks de grote verwarring en de diffuse montage van willekeurige onwillekeurigheid, stukken sfeer en ongezelligheid en progressieve fragmenten is Benthik Zone in staat om mij in een trance te brengen, telkens weer te hypnotiseren zonder te irriteren. Steriele industriële snelheden, doomende noise, constant priemende solodriften, etherische ambient en dito screams… De cocktail is dermate zonderling dat het een spacey trip oplevert die niet eens pretentieus klinkt. Zeker een album voor liefhebbers van atmosferische en/of industrial blackmetalbands die normaal verschijnen via I, Voidhanger of Sentient Ruin Laboratories. De meesten onder jullie verklaren me wellicht gek (mocht dat nog niet gebeurd zijn) dat ik jullie hier naar wil laten luisteren. Ga gerust in de rij staan. Als je hier van houdt, check dan zeker ook eens Sol Kia.
Score:
84/100
Label:
Onism Productions, 2022
Tracklisting:
1. atravesso o portal mítico
2. e embriagado pelo reflexo
3. onho-a desnuda 08:10
4. na iluminação do presente
5. qual espectro
6. a zona perdida no tempo
7. imenso abismo do reino submerso
Line-up:
- F. Braga – composities, keel, mix
- A. Leão – Keel, didgeridoo
Links: