De tweede release die ik jaargang 2017 even heb laten liggen omdat de score in feite bij voorbaat vaststond, is Benighted’s Necrobreed. Ik leerde deze Franse band al kennen in 2004 toen het album Insane Cephalic Production (de echte betekenis van ICP, in plaats van dat clownerige gedoe) verscheen via Adipocere Records. Ultralelijke hoes, maar toen al stond voor mij vast dat dit een krankzinnig sterk deathbeestje was. Ondertussen is enkel nog frontman Julien Truchan van de partij, de rest is ofwel dood, ofwel begraven. Of beiden. Hoe dan ook, de albums bleven brutal (Stay Brutal, je weet wel) en zelfs met de core-identiteit kon ik leven. Album nummer acht zou evenmin een uitzondering mogen zijn op de regel van kwalitatieve extreme metal, dacht ik. Even laten marineren en zien.
De marinade is onnodig gebleken in dit geval. Necrobreed was van in het begin een plaat waarvan je bakkes openvalt en dat verandert niet doorheen de tijd. Samen met Anaal Nathrakh verklaar ik deze band dan ook tot één van de hardste combo’s van deze tijd. Net zoals een stand-up comedian pas echt grappig is wanneer je er in je eentje kunt zitten mee lachen, is een metalband pas echt hard als je “fuuuuck” letterlijk uitspreekt wanneer je er naar zit te luisteren. Van begin tot einde laat Benighted een mix horen van Nasum-eriaanse d-beat, Cattle Decapitation extremiteit, Zweedse furieuze black en Panzerchrist-elijke zwarte death, aangelengd met staccato fricties en deathrash hoofdbeukerij, en een uiterst degelijk nummeropbouw die niet alleen genreoverstijgend is, het legt de norm voor zowel Napalm Death-adepten als ambitieuze moderne Europese death metalbands. Benighted brengt bij deze een album uit met het beste van vele werelden, met de beste fysieke en technische ingrediënten uit de metal- en corewereld, met de meest overtuigende hormonale gitaarmuziek van het moment. Zelfs zonder Poolse riffs (ook al zitten er een aantal verscholen in dit album, zoals gewoonlijk).
Weet je, kijk gewoon naar de twee bonusnummers en voeg ze samen. Biotech is Godzilla van Sepultura en Christraping Black Metal van Marduk. Informatief genoeg? Benighted weet hoe je een extreme en gevitamineerde metalcocktail moet maken. Dit is een onaflatende metalerectie die kont nog kut ongemoeid laat en alles platneukt. Core of niet, black of niet, dit is het summum van extreme metal anno 2017. Hail Benighted! En hail Romain Goulon (zieke drummer), hier kan zelfs Joey Jordison iets van leren. Oh ja: luisteren naar Necrobreed, Leatherface, Cum With Disgust, Forgive Me Father, Forgive Me Father, Monsters Make Monsters, … ja naar alles in feite. Zo herken je een topper, inderdaad.
Score:
89/100
Label:
Season of Mist, 2017
Tracklisting:
- Hush Little Baby
- Reptilian
- Psychosilencer
- Forgive Me Father
- Leatherface
- Der Doppelgänger
- Necrobreed
- Monsters Make Monsters
- Cum With Disgust
- Versipellis : Adj.m. + Quirertourne Sa Peau
- Reeks Of Darkened Zoopsia
- Mass Grave
- Biotech Is Godzilla
- Christ Raping Black Metal
Line-up:
- Julien Truchan – Vocalen
- Pierre Arnoux – Bas
- Emmanuel Dalle – Gitaar
- Romain Goulon – Drums
- Fabien “Fack” Desgardins – Gitaar
Links: