Benea Reach – Possession
Spinefarm Records, 2013
Ik kende Benea Reach niet. Tegenwoordig waag ik me zo weinig mogelijk aan progressieve metalcore, zoals dit omschreven wordt, omdat het schreeuw en tier-gehalte veel te hoog ligt, net als het jump tha fuck up-niveau. Heel toevallig kreeg ik toch een nummer te horen van deze derde Benea Reach-plaat. Mijn interesse groeide zienderogen.
Deze Noren zijn namelijk erg getalenteerd in hetgeen ze doen. Nog meer dan Mnemic knagen ze hun riffs en ritmes in de meest verwarrende stukken, zonder daarbij de luisterbaarheid uit het oor te verliezen. Alle nummers (zo ook The Mountain) hebben gladde en cleane stukken met een hoge herkenbaarheidsgraad, die het fris en fruitig houdt, terwijl de band blijft innoveren met indrukwekkend technisch materiaal. Dankzij de diversiteit blijft je aandacht erbij, een diversiteit die zich niet in het minst verpersoonlijkt ziet in de zanger, een enorm kundige zanger die zich in alle mogelijke bochten wringt en in staat is om een massa emotie over te brengen. Zelfs in het duet met een dame in Desolate weet hij te intrigeren, te pakken. En zeggen dat ik het normaal allemaal maar aan de puberale kant vind…
Fans van Vildhjarta, CiLiCe en Mnemic dienen de naam Benea Reach zeker te noteren. Net als Persefone brengt deze band indrukwekkend technisch geweld in nummers die steek houden en overtuigen. Velen zullen dit verafschuwen omwille van talloze redenen, voor mij vallen alle stukken netjes op hun plaats.
Tracklisting:
- Woodland
- The Mountain
- Desolate
- Nocturnal
- Crown
- Empire
- Shedding Skin
- Fallen
- Constellation
- The Dark
- Aura
Line-up:
- Alwin Nedrum – Digital Audio, Noise, Synthesizer
- Marco Storm – Drums
- Heddal – Guitars
- Ilkka Viitasalo – Vocals
- Mikael Wildøn – Bass
- Andreas Berglihn – Guitars
Links: