Belphegor – Necrodaemon Terrorsathan

Geschreven door op 16-11-2020 om 19:11.

Wat komt er uit Oostenrijk en knalt als een Weense wals alles aan gruzelementen? Nee, niet één of andere vrachtwagen vol Sachertorten maar het death-blackcombo Belphegor. Al sinds mensenheugenis ambeteren Helmuth en zijn vrienden menig tegenstander met hun muziek, artwork en vrije gedachtegangen. Het siert hen dat ze ondanks heel wat tegenwerking gewoon vrank en vrij hun ding blijven doen.

Dit Necrodaemon Terrorsathan is een heruitgave van het gelijknamige album dat al in het jaar 2000 verscheen. Vermoedelijk is het een soort van zoethoudertje alvorens de opvolger van Totenritual, deze dateert immers ook al wel weer van 2017, op ons wordt losgelaten. Ik zie geen andere verklaring. Eerlijk gezegd ben ik een fan van deze heren, weliswaar niet van het eerste uur maar sinds de release van het machtige Bondage Goat Zombie uit 2008. In zijn extreemheid blijft Belphegor helse boodschappen verkondigen maar hij doet dit ook vaak door subtiele melodische lijnen te gebruiken tussen alle agressiviteit en bruutheid door.

Het album opent met het titelnummer en sluit er ook mee af, weliswaar in een variant op het thema. De opener knalt al meteen alsof het een lieve lust is. De gortdroge strot van Helmuth herken je natuurlijk meteen uit de duizend. De brute gitaarpartijen zijn zoals steeds weldoordacht en het is subtiel, maar zoals ik reeds vertelde, telkenmale zit er toch een melodielijn verwerkt in de nummers, die je aandacht trekt. Vomit Upon The Cross herbergt dit ook in zich. Op Slayer-iaanse wijze schuurt de solo van het nummer Diabolical Possession door de luidsprekers. Hier zijn het vooral de smerige, dubbele zanglijnen en de pitch harmonics die de aandacht trekken. Verder wordt dit hele, helse album voorzien van extreme uitspattingen gaande van ultra agressieve blasts, erg precieze dubbele basthema’s, vingervlugge deathmetalriffs. Dit alles wordt nog eens gemengd met spookachtige intermezzo’s en typische geluidsfragmenten uit de obscure oude filmdoos.

Heerlijk rot appeltje of beter gezegd, potje appelmoes, voor de dorst. In afwachting van de nieuwe plaat zet ik nog eens Bondage Goat Zombie op. Die plaat vind ik toch net iets sterker dan deze Necrodaemon Terrorsathan.

Label:

Nuclear Blast Records, 2020

Tracklisting:

  1. Necrodaemon Terrorsathan
  2. Vomit Upon The Cross
  3. Diabolical Possession
  4. Lust Perishes In A Thirst For Blood
  5. S.B.S.R.
  6. Sadism Unbound
  7. Tanszwut Totengesänge
  8. Cremation Of Holiness
  9. Necrodaemon Terrorsathan Part II, Outro

Line-up:

  • Helmuth – Zang, gitaar
  • Serpenth – Basgitaar, zang

Links: