Belenos – Yen Sonn Gardis
Northern Silence Productions, 2010
Belenos klonk in het verleden steevast als een middelmatig Frans eenmans(black metal-)bandje dat het nooit op een rijtje kreeg. Na het vroegste werk was er altijd wel iets aan op te merken wat het geheel naar beneden trok. Daar komt nu een einde aan, Belenos‘ sterkste werk tot nu toe is verschenen onder de titel Yen Sonn Gardis.
De Bretoen Loïc Cellier is erg fier op zijn afkomst en laat dat ook merken door het gebruik van het plaatselijk dialect en de sporadische inbreng van de traditionele zangwijze. De Keltische achtergrond is er zeker, maar het lijkt me billijker om dit een melodisch/atmosferisch black metal-album te noemen dat door middel van Noorse methodiek en een Bretoense inductie tot stand komt. Bathory en Vintersorg ontmoeten hierin Vreid en Helheim. Snelle black metal en lange stukken sfeervolle pagan metal wisselen elkaar af zonder een voorgeschreven procedure te volgen, hoe vertrouwd de elementen ook mogen klinken. Dat ontbreken van een procedure mag je trouwens letterlijk nemen, avontuurlijkheid lijkt hier prioriteit te zijn en hoe ingenieus het ook in elkaar moge zitten, ik mis herkenbaarheid in de nummers.
Ben je echter te vinden voor vrijgevochten melodische black metal met Bretoense folk in Noorse stijl, dan is dit je ding. Laat me dan ook deze plaat naar terechte waarde schatten zonder oorkleppen. Luistertip: Skorn ha Tan (let op de Emperor-vibes).
Tracklisting:
- Aspedenn
- Hollved Hirisus
- Ene Kelt
- Skorn ha Tan
- Baleerien an Are
- Gorsedd
- Mestr ar c’Hoad
- Taol-Digoll
- En Argoll
Line-up:
- Loïc Cellier – Guitar, Vocals, Bass, Drums
Links: